سیزده بدر سال دگر

جنبش زنان در سالی که گذشت

جنبش زنان در سالی که گذشت! نگاهی به گروه بندی ها، حوزه فعالیت و.... در گفتگو با فرزانه راجی نویسنده ، مترجم و از فعالین مستقل زنان .

برگزاری مراسم سال نو در مقابل زندان اوين

برگزاری مراسم سال نو در مقابل زندان اوین

زندانی سیاسی آزاد باید گردد

عیدانه

عیدانه

منصوره شجاعی /28 اسفند 1386

بنفشه ها را چند روزی به عید مانده مادربزرگ می گفت که با جعبه به داخل حیاط بیاورند و ردیف کنارهم بچینند. بعد خودش هم آستین بالا می زد و با کمک باغبان نوروزی، و گاه با کمک پدر، دوب اغچه موازی را پراز بنفشه های رنگی می کرد. با قیافه ای جدی و تا حدی اخمو بیلچه کوچک را حرکت می داد و گل می کاشت. حتی لبخند هم نمی زد، نه انگار که برای نوروز است انگار که روزی است از پی روزهای دیگر، فقط ازآن روز دیگر توپ بازی در حیاط ممنوع اعلام می شد مباد که بنفشه ها له و آزرده شوند....
ماهی گلی هم می خرید و می گذاشت روی طاقچه و دل گربه های توی حیاط را آب می کرد تا روزی که عید تمام می شد و بالاخره تصمیم می گرفت ماهی ها را به حوض بیاندازد. روزهای آخر عید دیگر بنفشه ها رنگ و بو و تروتازگی شان را از دست می دادند اما وقتی ماهی گلی می رفت توی حوضی که وسط دو باغچه قرار داشت، انگار دوباره توی باغچه ها بنفشه می رویید و انگار با صدای شلپ شلپ آب حوض صدای خنده باغچه را هم می شنیدیم.
گربه های حیاط هم البته بیکار نمی ماندند و از همان اول کمین می کردند تا که سر مادربزرگ را دور می دیدند و ..."هام "... ماهی ها از توی حوض ناپدید می شدند.
گربه های حیاط مادربزرگ هرسال کمی با تاخیر ماهی عیدشان را می خوردند اما بالاخره می خوردند یعنی حتی گربه ها هم رزق و روزی و شادی شان تعریف شده و معلوم بود!
این دغدغه های از اول تا آخر نوروز بود درکنار چیزهای دیگری مثل رخت و لباس عید و اسکناس نو و معطلی توی صف حمام نمره و شست و شوی دستپاچه تن و بدن که به موقع به سال تحویل برسیم و پای سفره بنشینیم تا که "مادری" بلافاصله پس از تحویل سال در حیاط را باز کند و بیرون بزند و جختی برگردد و کوبه در را بلند به صدا در آورد تا ما بپرسیم: کیه؟ و او بگوید: سلامتی، تندرستی .... و ما با خنده در را بازکنیم و او با تمام پادرد و کمردردش برایمان سلامتی و تندرستی بیاورد تا مبادا کسی زودتر از او وارد شود و قدم خیر نباشد و سال نو را با مریضی و نا سلامتی شروع کنیم! بعد از آن نوروزنامه خوانی بود و تعبیرهای پدربزرگ و چشم غره های مادر و مادربزرگ که همان روز اول عید از قحطی و جنگ و کشتار جلوی بچه ها چیزی نگویید. و بعد هم هر کسی خستگی خانه تکانی و خرید شب عید را به وسع خود با میهمانی و مسافرت و سینما و پارک از تن به در می کرد.
سیزده به در که می رسید و به دشت و کوه می زدیم که نحسی دور کنیم و دل سبزی به خانه هایمان بیاوریم ... این همه ی عیدمان بود و دید و بازدید هایمان و سفرهایمان حتی، چه دل شادی داشتیم اما .... هرچند پدربزرگ از همان روز اول به سنت روحیه معترض و مبارزاتی اش با لحنی محکم و البته مهربان در سخنان مهر آمیزش از ما می خواست که خدا را شکر کنیم و به یاد خانواده هایی باشیم که الان نه لباس نو دارند و نه سبزی پلو ماهی و نه ... خلاصه کوفتمان می کرد که مباد مردم ستم کش و فقیر را از یاد ببریم این هم می شد مبارزه اجتماعی مان. و برادر بزرگ هم زمانی که بزرگتر شده بود، بعدها آن قدر بزرگ شد که هیچ گاه پیر و فرتوت نشد و سرحال و قبراق "درخشید و جست و رفت " [1].... ، سخنان پدربزرگ را با این جمله تکمیل می کرد که: "عید ما روزی بود کز ظلم آثاری نباشد " و این هم می شد شعار و میتینگ خیابانی مان و... خلاص! حالا دیگر اینکه پدر و مادر و برادر و پدربزرگ و... چه می کردند و نمی کردند ربطی به عید و ماهی گلی و بنفشه نداشت. عید در خانه ها به راه بود و بچه ها خوشحال و مبارزه هم بفهمی نفهمی درجریان!
بعد جوان های بزرگ تر شده، و ما که جوان شده بودیم، به خیابان ها آمدیم تا جهان را آنچنان که میلمان بود دگرگون کنیم و مبارزه رو بود و فراگیر و جهانگیر.
...انگار کسی داشت خاطراتش را تعریف می کرد یا که خواب می دیدم که کسی خاطراتش را تعریف می کند.هر چه بود با صدای "نسرین ستوده" به خود آمدم که داشت به راننده نشانی می داد و بعد صدای "نیما"ی شیرخوار که نق کوتاه و معصومانه ای زد و زود خاموش شد. انگار کسی به او گفته بود که کاروان پیشواز نوروزی را نباید با گریه و زاری متوقف کند .... راستی نسرین چگونه به استقبال نوروز رفته بود ؟ خانه تکانی کرده بود ؟ "مهراوه "کوچولو پیراهن عیدش را خریده بود؟ بنفشه ها، داستان بنفشه ها به کجا رسید؟ اصلا هنوز باغچه ای برای رویاندن به جا مانده؟ ....
اما نمی دانم از چه سالی باغچه ها بی بنفشه ماند و دخترکان نوروز بدون پیراهن های رنگ وارنگ، از ترس جرائم منکراتی، به عید دیدنی نرفتند و خانه نشین شدند؟
از چه سالی جنگ و خشونت و تهدید و ارعاب نوروز را با خود برد؟ از چه سالی بی نیاز به جمله تکراری پدربزرگ به میزان فقر و بیچارگی مردم ملموس و عریان پی بردیم؟ از چه سالی نیمی از مردم هفت سین شان را پشت درهای زندان و گورستان ها پهن کردند؟ از چه سالی کسی کوبه در خانه ای را نزد تا سلامتی و تندرستی بیاورد، که موشک های عراقی صدام پیش از آنها پیام را رسانیده بود؟ از چه سالی نیمی از پدر و مادرها در صف های طولانی پستخانه، نوروز را برای فرزندان دور از دیارشان پست کردند و نیمی دیگر نیز در صفوفی طولانی، ارزاق کوپنی عید را کمی دیرتر از موعد برای فرزندانشان به خانه بردند؟ و از چه سالی ماهی های گلی پیش از آنکه در حوض آبی به دام گربه ها بیفتند خود را به جویباری رساندند که راه به رودخانه های پرخروش می برد؟ به راستی از چه سالی بود؟
... انگار کسی داشت از من می پرسید یا من انگار از کسی می پرسیدم که با صدای خرخر آرام بامداد که درصندلی عقب اتومبیل در کنارم به خواب رفته بود به خود آمدم، چقدر آرام خوابیده بود. بعد از مدت ها بلاتکلیفی و روی پا بودن حالا دیگر خیالش راحت شده بود. یکی دوسالی است که حتی درخانه مان به این آرامی نخوابیده؛ حالا آرام بود و خیالش راحت. دست کم این بار مادرش را خود از فرودگاه به خانه می برد؛ پس امسال به از پارسال بود!! یادم باشد بگویم گندم ها را امسال او در آب بریزد که امسالش به از پارسالش بود... راستی دانه ها کی سبز می شوند جوان ؟
.... و جوان ها چند سال پیش که ازنو به میدان آمدند تا دنیا را به میل خود دگرگون کنند باز از همه بیشتر بودند، قیامت کرده بودند و دل به غوغا سپرده بودند تا که شاید آرامش را میهمان سالیان بعد کنند و ما را نیز میزبان مدنیتی که سالیان سال از آن دور بوده ایم و از همان سالها بود که به یمن حضور پررنگ جوانان و زنان، آرامش "کم کمک" می آمد و دریغ که "پر پرک" می رفت... !
سالهایی که از پایان چله کوچک و با نزدیک شدن "اسفندگان" زنان تلاشگر و امیدوار ازنو "بهاره" می زدند. بهاره ی جور کردن سور و ساتی بزرگ و همه گیر به چند بهانه و علت: پنجم اسفند، همان اسفندارمذگان که روز زن در ایران باستان است؛ هفدهم اسفند که هشتم مارس و همان روز جهانی زن است و پاسداشت آن نه تنها جشن، که تاکیدی است از آن چه که به دست آورده ایم و آنچه که باید به دست بیاوریم؛ چهارشنبه سوری که جشن آتش است و بربام ها و صحن خانه ها آتش می افروزند تا که راهنمای "فروهرها"(2) باشد که به زمین می آیند تا راه خاندان خود را بازیابند؛ آخرین پنجشنبه و جمعه سال که عید مردگان است و بازمانده آیین های نیاپرستی در ایران باستان و بهانه ای برای همدلی؛... و سرانجام نوروز، نوروز کهن و زیبا که بهار را نوید می دهد و نو شدن خان و مان و دل و دیده و اندیشه هایمان را .....
راستی، مادربزرگ که گاه بنفشه کاشتن آن همه جدی بود و اخم می کرد به کدام یک از اینها بیشتر می اندیشید؟ و کدام را به دیگری برتری می داد؟ اصلا دغدغه هایش با دغدغه ها و وظایف ما یکی بود؟ به همین زیادی و سنگینی؟ پس چرا مثل ما نمی خندید؟ و گاهی حتی غر هم می زد؟ و ما که پس از او به نوروز و نوروزخوانی دیگری رسیدیم و عیدمان را با جشن ها و حکایات ملل دیگر آمیختیم و بارهایی گران بر شانه نهادیم هیچگاه غر نزدیم و اخم نکردیم. سنت است این یا مدرنیسم که این طور درگیرمان می کند و در کنار همه کارهایمان به نوروز هم می اندیشیم و سعی به شادی می کنیم و مثل مادربزرگ اخم نمی کنیم؟ با صدای بلند می خندیم و گاه نیز پنهان و آشکار گریه می کنیم اما اخم نمی کنیم. درکنار تمامی نگرانی ها و دغدغه ها، شادمانی را هم باید به خانه ببریم و بهانه دست کسی ندهیم! اما درعوض خیلی ها در این سال ها به ما اخم کرده اند و ما خندان تر شدیم. آنها که سالی تهدید کردند و سالی کتک زدند و سالی زندانی و سالی ممنو ع الخروج، آنها که سالی نصیحت کردند و سالی توصیه و سالی گله وشکایت ... آنها که سالی درکنارمان بودند و سالی درمقابل و سالی دور ،خیلی دور.... آنها که سالیان سال کنارشان بودیم و هیچ طلب نکردیم و حالا دیگر بدون مطالبه هم برآشفته شان می کنیم و خانه شان را "شب عیدی " تشنج زا کرده ایم ... هر اسفند و هر نوروز خیلی ها به ما اخم و تخم می کنند و ما همچنان بهاره می زنیم که "نوسالی" در راه است.
... انگار کسی داشت درددل می کرد یا که من برای کسی درد دل می کردم، که شنیدم مرد جوانی در خیابان ندا سرداده بود که: "هفت سین عید یادت نره".... نگاه کردم، بساط هفت سین می فروخت. همان هفت سین که تمثیلی است از هفت ایزد دین مزدیسنا: سمنو، که نماد زایش و باروری گیاهان توسط " فروهر" است؛ سنجد که عطر شکوفه اش سر چشمه دلدادگی است؛ سماق که چاشنی زندگی است؛ سرکه که ابزار گندزدایی است؛ سکه که نماد رونق و شهریاری است؛ سیب سرخ که نماد سپندارمزد است و فروتنی؛ سبزه و آب که نماد برکت است و روشنی و ماهی، ماهی سرخ که حیات است و جنبندگی ....
اما چیزی کم بود. آنچه ما خود از سال پیش به بساط نوروزی مان افزوده بودیم در بساط مرد جوان به چشم نمی خورد . به زبانم آمد بگویم که آقا "هفت حین " هم می فروشید؟ و بلافاصله به خود نهیب زدم که نه، بی تردید این خریدی است که هزینه اش در بازار نوروزی پرداخت نمی شود. هزینه اش تنها از جان بر می آید و دل، و حتی بسی بیش از آن! انگار جوانک در چشمان خیره ام چیزی خوانده بود و در پاسخ به نگاه همان چشمان بود که انگار گفت: "زنک شب عیدی بهاره می زند".
راست می گفت؛ از پارسال بهاره ای برای بساط دیگر زدیم و سفره "هفت حین " کمپین را نیز میهمان رسم و رسوم دیرینه کردیم هرچند در بساط هیچ دکانی یافت می نشد و خود به جان بایست می خریدیم: حق تابعیت، حق ازدواج، حق شهادت، حق طلاق، حق حضانت، حق ارث، حق ولایت ... انگار کسی داشت لایحه قانون بی تبعیض را می خواند، یا که من انگار لایحه خوانی می کردم که صدایی به راننده گفت لطفا نگهدارید رسیدیم .... .
نسرین و نیما پیش از این رسیده بودند و لابد مهراوه از بازگشت خیلی خیلی زود هنگام مادر و برادرکوچکش از سفر خوشحال شده بود. هرچند جشن روزجهانی زن میزبانان برگزار نشد اما درعوض ارزش و بهای این روز را هیچ گاه فراموش نخواهند کرد. مهراوه لابد این بازگشت زود هنگام را به حساب شگون نوروزی گذاشته، اما من این را به حساب پایداری و مرام مادرش می گذارم که در اعتراض به ممنوع الخروج شدن همسفر و موکل خود، داوطلبانه از سفر چشم پوشید. به هرحساب، عید مهراوه پیش از موعد رسیده بود و من نیز باید سور و سات عید خانه را به پا می کردم، پس آستین بالا می زنم و مانند همه زنان ایرانی به استقبال نوروز می روم .
.... انگار صدای زنانی که در تمامی این سال ها و همه این اسفندها در کنار هم بودیم به گوشم می رسید یا که صدای خودم بود که به مادر بزرگ می گفت:
ما نیز، هرنوروز بنفشه می کاریم اما اخم نمی کنیم ؛ بنفشه های ما با چرخش های بازیگوشانه هیچ توپی له و آزرده نمی شوند که در باغچه دل می کاریمشان و این سرسبزترین باغچه ای است که در این روزگار می توان نشانی از آن گرفت.
ما نیز، هر نوروز ماهی گلی می خریم اما هیچ گربه ای را به وسوسه نمی اندازیم، که ماهی های کوچک ما این سالها راه جویبار را به روشنی شناخته اند.
ما نیز، هر نوروز به یاد مردم رنج دیده هستیم اما فقط به غمخواری ننشستیم و پا به پایشان برای رسیدن به برابری تلاش می کنیم و از پا نمی نشینیم.
ما نیز ، "نوروزنامه" می خوانیم اما از هیچ واقعه ای به دل بد راه نمی دهیم که عید " آسیایی" را نیک شناختیم و دل قوی کرده ایم در این سال های کبیسه

http://www.feministschool.com/spip.php?article310#nb2

آمد نو بهار

روی عکس کلیک کنید و بشنوید

سفره هفت حق زنان

سفره هفت حق زنان

از سایت مدرسه فمینیستی
http://www.feministschool.com/

سال نو، سال عزم مشترک براي ايران دموکراتيک

سال نو، سال عزم مشترک براي ايران دموکراتيک

فرا رسيدن بهار و جوان شدن جان طبيعت بر شما فرخنده باد. ما نوروز سال 1387 خورشيدي را به شما شادباش مي‌گويئیم و در سال نو براي يکايک ايرانيان آزاده در چارگوشهء اين کرهء خاکي آرزوي تندرستي، کاميابي و شادکامي داریم.
آرزوي ما ديدن روزي است که همهء ما از هر مليت، قوميت، جنسيت، انديشه و سن و سال در کنار هم در ايراني آزاد و آباد دست در دست هم در کوي و برزن پاي‌کوبان و دست‌افشان مراسم نوروزي را از چهارشنبه سوري تا سيزده به درجشن بگيريم و فرا رسيدن هر بهار را وسيله و وثيقه‌اي براي تجديد عهد و پيمان خود با يکديگر و وقف انديشه‌پردازي براي توسعه و پيش‌رفت عادلانه و هدفمند ميهن مشترک‌مان سازيم. ما بدان واقفيم که تحقق اين آرزوي بزرگ همهء ما در گروي دگرگوني‌هاي بزرگ در ميهن ماست. اما باور نيز داريم که عزم مشترک همهء ما ايرانيان آزادي‌خواه تنها عامل اين دگرگوني‌هاي عظيم تواند بود و بايد باشد.
شيشهء عمر ديو استبداد ديني و غيرديني تنها با نيروي متحد آزادي‌خواهي مردم شکستني است. ما اين گوهر را توانيم در مشت گرفت.
بهاران خجسته باد

زهره شجاعی

چهارشنبه سوری در تهران

چهارشنبه سوری در تهران

روی عکس کلیک کنید و بقیه عکس ها را ببینید

میهمانی عشق در خاوران، بیست و چهارم اسفند 1386

میهمانی عشق در خاوران، بیست و چهارم اسفند 1386

روی عکس کلیک کنید و ببینید

چهارشنبه سوری /فریاد هر ایرانی آزادی آزادی

سرود آتش

سفره هفت سين در پشت ديوارهاي زندان اوين

سفره هفت سين در پشت ديوارهاي زندان اوين

فعالان حقوق بشر در ايران

به نام آزادي

سفره هفت سين در پشت ديوارهاي زندان اوين
خانواده هاي سه دانشجوي دربند ، احسان منصوري ، مجيد توکلي و احمد قصابان در پي تداوم بازداشت غيرقانوني ، اعمال سليقه و اقدامات فراقانوني دستگاه امنيتي اعلام نمودند که پس از ماهها چشم انتظاري فرزندان خود و نظر به نقض صريح وعده مسئولان نسبت به آزادي عزيزان زنداني خود قصد دارند در صورت تداوم روند موجود ، سال نو را در راستاي اعتراض به وضعيت عزيزان دربند خود و اعلام همبستگي و همدردي با اين دانشجويان زنداني در پشت ديوارهاي زندان اوين تحويل نمايند.مجموعه فعالان حقوق بشر در ايران ضمن اعتراض شديد نسبت به تداوم سياستهاي ناقض قانون دستگاه امنيتي و ادامه بازداشت دانشجويان زنداني مذکور حمايت خود را از هرگونه اعتراضي در چارچوب مسالمت و معاهدات بين المللي اعلام مينمايد . شايان ذکر است که پس از تبرئه دانشجويان مذکور از اتهام انتشار تشريات جعلي توسط دستگاه قضائي وعده آزادي اين افراد داده شد که در اين راستا خانواده هاي اين سه دانشجو اقدام به تامين وثيقه هاي تعيين شده نيز نمودند اما پس از سپري شدن بيش از 3 ماه از تاريخ وعده داده شده ، اين فعالان دانشجويي همچنان در بند به سر ميبرند .

ترانه عاشقانه بهاری

این ترانه عاشقانه بهاری برای همه آنهایی است که باید بیایند تا شادی و زیبایی

و عشق بیافریند و بیش از همه برای فرشته آزادی و دموکراسی است که قدم
درمیهن اندوهگین بگذارد و دلش را شاد کند

بهاران خسته باد

شعر - اجرا ء و ویدئو کلیپ از زری اصفهانی

خطبه های سردار زارعی

خطبه های سردار زارعی

پس نماز جماعت زنان برهنه هنگام رکوع و سجود!

اخبار انتخاباتی باعث شد، خبر مهم بازداشت فرمانده نیروی انتظامی استان تهران "سردار زارعی" به حاشیه رانده شود. سرداری که با 6 زن برهنه در یک خانه در کرج غافلگیر شد. ماجرای این خانه و اعترافات زنانی که در آن خانه به همراه سردار زارعی بازداشت شدند برای نخستین بار در پیک نت انتشار یافت. این خبر با فاصله ای چند روزه، در سایت های دیگر نیز بدون ذکر منبع اولیه خبر – پیک نت- انتشار یافت، اما موج اخبار انتخاباتی همگان را از پیگیری ماجرا بازداشت!
با فروکش کردن جو انتخاباتی و تا اطلاع ثانوی که جنجال های مربوط به اعلام نتایج دستکاری شده انتخابات خواهد بود، باز می گردیم به ماجرای بازداشت "زارعی" و در این ارتباط از سخنان گُهر بار و ارشادی- حجابی سردار سرتیپ پاسدار "زارعی" در جشنواره بین المللی تولیدات رسانه ای عفاف و حجاب نور، پیش از غافلگیر شدنش در پشت 6 زن برهنه ای که برایش نماز جماعت می خواندند. این سخنان راسایت ریحانه منتشر کرده است:
«نیروی انتظامی برخورد ارشادی را برای هدایت بدحجابان در اولویت قرار می‌دهد. همه ساله با اغاز زمستان و شروع فعالیت پیست‌های اسکی فرماندهی انتظامی استان تهران، تیم‌های نظارتی و انتظامی را در این پیست‌ها مستقر می‌کند. در اجرای طرح ارتقای امنیت اجتماعی و ایجاد یک محیط مناسب برای استفاده خانواده‌ها، پلیس استان تهران بیش از 30 تیم امدادی و انتظامی پلیس اسکی خود را در پیست دیزین مستقر کرده است. اگر چه نیروی انتظامی باید برای برخورد با عده قلیلی که هنجار شکنجی می‌کنند، اقدامات پیشگیرانه صورت دهد اما در مقوله فرهنگ سازی نیز ورود کرده است. نیروی انتظامی استان تهران در جاده چالوس و قبل از دیزین بنرهای مختلف آموزشی و اطلاع رسانی نصب کرده و حتی مأموران کلانتری و پاسگاههای جاده چالوس بروشورهای آموزشی به علاقمندان اسکی توزیع می‌کند و در صورتیکه نکات مورد نظر توسط علاقه مندان رعایت نشود مأموران پلیس اسکی از ورود این افراد به پیست جلوگیری خواهند کرد. طرح مبارزه با بدحجابی در 2 بخش فرهنگ سازی و اقدامات بازدارنده تقسیم بندی می‌شود که بخش بازدارنده آن برد بیشتری داشته است. امیدواریم در اجرای این طرح بخش فرهنگ سازی به بازدارندگی آن غلبه کند. برخورد نرم و ارشادی برای هدایت بدحجابان تأثیرگذار خواهد بود که نیروی انتظامی نیز در اجرای طرح مبارزه با بدحجابی این برخورد را در اولویت کاری خود قرار داده است. نیروی انتظامی استان تهران با افزایش گشت‌های ارشاد و حضور پلیس زن و مرد در مناطق مختلف بر آن است تا طرح برخورد با بدحجابی و بدپوششی را با اقتدار البته مودبانه ادامه دهد.»

روز جهانی زن

روز جهانی زن آلمان / مونیخ

تحریم انتخابات

تحریم انتخابات

هرگز به پای صندوق های انتخاباتی رژیم نرویم

مراسم 8 مارس روز جهانی زن در دانشگاه اصفهان

یکی دیگر از فعالان حقوق زنان ممنوع‌الخروج شد

یکی دیگر از فعالان حقوق زنان ممنوع‌الخروج شد

صبح دوشنبه، ۲۰ اسفند زمانی که منصوره شجاعی، عضو مرکز فرهنگی زنان و فعال کمپین یک میلیون امضا قصد خروج از کشور را به مقصد دوبی داشت، افرادی از نهاد ریاست جمهوری مانع خروج وی از کشور شدند • مصاحبه با وکیل وی، نسرین ستوده.

هنگام رسیدگی به پرونده قبلی منصوره شجاعی در دادگاه انقلاب به او گفته شده‌بود که ممنوع‌الخروج نیست. به گفته نسرین ستوده وکیل شجاعی، نهاد ریاست جمهوری قانونا نمی‌تواند کسی را ممنوع‌الخروج کند ولی در مورد منصوره شجاعی برای اولین بار این اتفاق افتاده‌است

دویچه وله: خانم ستوده، گویا امروز خانم منصوره شجاعی به همراه شما قرار بوده که از ایران به مقصد دوبی به قصد یک سفر کاری خارج بشوند ، ولی بازهم مطابق هفته‌ی پیش که جلوی خانم اردلان را گرفتند، از خروج ایشان جلوگیری به عمل آمده است. اگر ممکن است جزییات این قضیه را توضیح بدهید

نسرین ستوده: من به همراه موکلم بعد از اینکه تمام تشریفات قانونی برای بررسی گذرنامه‌ی ایشان صورت گرفت و آن بخش بررسی گذرنامه را هم رد کردیم، یک آقایی آمدند جلو و گفتند من از ریاست جمهوری هستم، ایشان اجازه‌ی خروج ندارند. اعتراض من به اینکه اساسا این کار غیرقانونی هست و شما نمی‌توانید بدون داشتن حکم در دست خودتان کسی را ممنوع‌الخروج بکنید، متاسفانه بلاجواب باقی ماند و پاسخی که به من داده شد این بود که بررسی ما جداگانه از اداره‌ی گذرنامه هست و بله، سپاه پاسداران بخش دیگری را تشکیل می‌دهد، ما از ریاست جمهوری بخش دیگری را و اداره‌ی گذرنامه بخش دیگری. اعتراض من به اینکه پس هر وزارتخانه‌ای اینجا می‌تواند یک میز بگذارد و راجع به ورود و خروج افراد اظهارنظر بکند، البته بی‌جواب باقی ماند.
گویا دیشب (۲۹ اسفند) هم تماسی با منزل ایشان یا منزل شما گرفته بودند و گفته بودند که نباید خارج بشوند، درست است؟
دیشب شخصی که خودش را مامور اطلاعات اعلام می‌کرد با من تماسی داشتند و اعلام کردند که من از این سفر صرفنظر بکنم. طبیعی بود که من واقعا ایشان را نمی‌شناختم و اطلاعی نداشتم و همچنین هیچ حکم قانونی مبنی بر اینکه من این سفر را نروم وجود نداشت. بنابراین امروز صبح اینجانب به اتفاق خانم منصوره شجاعی و اعضایی از خانواده‌ی خودمان راهی بودیم که در واقع با اعلام اینکه خانم منصوره شجاعی ممنوع‌الخروج هستند، از خروج ایشان جلوگیری به عمل آمد و بالطبع ما هم به این سفر نرفتیم.
این سفر به چه منظوری قرار بوده انجام بشود؟
این سفر به منظور پاسداشت روز جهانی زن در خارج از ایران توسط تعدادی از خانم‌ها که جمع دوستانه‌ای بود، داشت برگزار می‌شد که متاسفانه مجال تشکیل پیدا نکرد.
خانم ستوده، گویا چندماه پیش در بازجویی‌هایی که از خانم شجاعی در ارتباط با پرونده‌ی قبلی‌شان به‌عمل آمده بوده، به ایشان گفته شده بود که شما دیگر ممنو‌ع‌الخروج نیستید. اگر این درست باشد، چون بازجویی‌ها هم توسط وزارت اطلاعات صورت می‌گرفته است، الان هم ایشان باز توسط وزارت اطلاعات ممنوع‌‌الخروج شده‌اند، این تناقض را چطور می‌شود توجیه کرد؟ در عرض این چندماه چه اتفاقی افتاده که ایشان مجددا ممنوع‌الخروج شده‌اند ؟
من اصلاح می‌کنم، کسی که آمد جلو و گفت که شما ممنوع‌الخروج هستید، خودش را مامور ریاست جمهوری اعلام ‌کرد نه وزرات اطلاعات. ارتباط این قضیه به دفتر ریاست جمهوری بر ما معلوم نیست و اساسا اینکه چگونه ریاست جمهوری می‌تواند جای مرجع قضایی را پر بکند، اینها در این قضیه هنوز برای ما مبهم است. در مورد اظهار خانم شجاعی، بله. طبق اظهار خود خانم شجاعی در آن بازجویی که چندماه پیش داشتند، اعلام کردند و پرسیدند که آیا می‌توانند خارج بشوند و به ایشان گفته شده که می‌توانند. ایشان هم قبل از اقدام برای سفرش و تهیه‌ی بلیط، مجددا به اداره‌ی گذرنامه مراجعه می‌کنند. اداره‌ی گذرنامه ایشان را مجاز تشخیص می‌دهد برای خروج. در بررسی گذرنامه هم در همانجا، در فرودگاه، ما باهم از آن بخش مربوط به گذرنامه رد شدیم و آنطرف ناگهان این آقا آمدند و گفتند که شما حق خروج ندارید.
یعنی در حقیقت دو ارگان جدا در مورد یک نفر تصمیم‌گیری کردند، درست است؟
کاملا دو ارگان جدا و ارگان ریاست جمهوری اساسا صلاحیت‌اش برای اینکه شخصی را ممنوع‌الخروج بکند، قانونا برای ما روشن نیست.
خانم ستوده به عنوان وکیل خانم شجاعی برای پی‌گیری این قضیه قرار است که چه کاری صورت بدهید؟
حتما اعتراض قانونی خودمان را به این اقدام به مراجع ذیصلاح ارائه خواهیم داد و کار را از مجاری قانونی پی‌گیری خواهیم کرد. زیرا خانم منصوره شجاعی به موجب هیچ حکم قانونی ممنوع‌الخروج نیستند.
مصاحبه‌گر: میترا شجاعی

جنبش زنان در سال گذشته: سال زندان برای همه

جنبش زنان در سال گذشته: سال زندان برای همه

بیژن یگانه

جمهوری اسلامی ایران، اتهام منجر به بازداشت اغلب فعالان اجتماعی زنان بازداشت شده را«اقدام عليه امنيت ملی» و «تبليغ عليه نطام» عنوان کرده است

يک سال پيش روز زن در حالی سپری شد که تنها ۵ روز مانده به آن ۳۳ تن از فعالان حقوق زنان در ايران طی تجمعی آرام مقابل دادگاه انقلاب تهران بازداشت و به اوين منتقل شدند.
بازداشت گروهی فعالان حقوق زنان واکنش های اعتراضی گسترده ای در داخل و خارج از ايران به دنبال داشت. لوئيز آربور کميسيونر حقوق بشر سازمان ملل يکی از کسانی بود که به اين دستگيری اعتراض کرد.

مقام های ایران، بعد از اين اعتراضات اغلب بازداشت شدگان را به تدريج آزاد کردند اما در اين ميان شادی صدر و محبوبه عباسقلی زاده تا آخرين روزهای اسفند در بازداشت ماندند.
پس از آن، برگزاری مراسم روز ۸ مارس سال گذشته در ميدان بهارستان با خشونت نيروی انتظامی مواجه شد. در اين تجمع که ۱۸ اسفند ماه ۸۵ مقابل مجلس شورای اسلامی برگزار شد، مارال فرخی، گيتا احمدی، مونا فياض بخش٬ ناهيد نوروزی و سمانه مراديانی بازداشت و چند روز بعد آزاد شدند.
جنبش زنان در زندان
در طول سال 1386 بازداشت فعالان حقوق زنان ادامه یافت.
محبوبه حسين زاده و ناهيد کشاورز به همراه سعيده امين، سارا ايمانيان و همسرش همايون نامی ۱۳ فروردين ۸۶ در پارک لاله و به هنگام جمع آوری امضا برای کارزار جمع آوری يک ميليون امضا بازداشت شدند. حسين زاده و کشاورز پس از بازداشت به زندان اوين منتقل شده و مدتی را در بازداشت سپری کردند.
بهاره هدايت دبير کميسيون زنان سازمان دانشجویی ادوار در ۱۸ تير بازداشت شد. او پس از يک ماه بازداشت در بند ۲۰۹ اوين در تاریخ ۱۷ مرداد ۸۶ آزاد شد.
شهناز غلامی، فعال اجتماعی نيز اواسط مرداد بازداشت و يک ماه بعد با قرار وثيقه آزاد شد.
سپيده پورآقايی فعال حقوق بشر و از اعضای «کميته دانشجويی گزارشگران حقوق بشر» در ۱۸ شهريور ۸۶ در منزلش واقع در کرج بازداشت و به بند ۲۰۹ اوين منتقل شد. او ۱۰۸ روز بازداشت بود و بخشی از دوره بازداشتش را در سلول انفرادی سپری کرد. سپيده پور آقايی در ۴ دی ماه آزاد شد.
همچنين ۲۵ نفر از فعالان کمپين يک ميليون امضاء در جريان برگزاری کارگاه آموزشی خرم آباد در اواخر شهريور بازداشت شدند.
نفيسه آزاد، زارا امجديان، جلوه جواهری، منصوره شجاعی و نازلی فرخی به همراه ۲۰ تن از فعالان حقوق زنان خرم آباد يک روز در بازداشت بودند، اما رضا دولتشاه، بهمن آزادی و خسرو نسيم پور که در همين کارگاه بازداشت شده بودند ۳ روز در بازداشت ماندند.
در ۱۷ مهر ماه روناک صفار زاده فعال حقوق زنان در سنندج بازداشت شد. اتهام او در ابتدا توزيع جزوه کمپين يک ميليون امضا اعلام شد اما پس از چند ماه رسانه های نزديک به دولت چند اتهامات امنيتی هم به او وارد کردند.
در ۱۳ آبان نيز ۸۶ هانا عبدی فعال ديگر حقوق زنان که روز ۱۷ مهر به همراه روناک اقدام به توزيع جزوه تغيير برای برابری در سنندج کرده بود، توسط ماموران امنيتی در خانه پدر بزرگش در سنندج بازداشت شد

اين بازداشت شدگان با گذشت نزديک به ۶ ماه از دستگيری همچنان در بازداشت به سر می برند.
مريم حسين خواه روزنامه نگار و فعال حقوق زنان در ۲۷ آبان ۸۶ به اتهام نگارش مقالاتی در سايت «تغيير برای برابری» و «زنستان» پس از چندبار احضار و بازجويی دستگير و روانه زندان شد.
جلوه جواهری فعال حقوق زنان نيز در ۱۰ آذر ۸۶ به اتهامی مشابه بازداشت شد. او و مريم حسين خواه در اوايل دی ماه با سپردن وثيقه ۵ ميليون تومانی تا هنگام محاکه آزاد شدند.
راحله عسگری زاده و نسيم خسروی دو تن از ديگر فعالان حقوق زنان نيز در ۲۵ بهمن ۸۶ هنگام جمع آوری امضا در حاشيه اجرای يک تئاتر در پارک دانشجوی تهران بازداشت شدند و بعد از گذشت سيزده روز از زندان آزاد شدند.
طی يک سال گذشته در کنار بازداشت های گسترده فعالان حقوق زنان، شمار قابل توجهی از آنان نيز در تهران و شهرستان ها از سوی نهادهای امنيتی احضار و مورد بازجویی قرار گرفتند که از آن جمله می توان از نفيسه آزاد، پرستو اللهياری، نجمه زارع، بهناز شکاريار نسرين فرهومند، خديجه مقدم، جلوه جواهری، ميرم حسين خواه در تهران نامبرد که برخی از آنان از سوی «پليس امنيت» و برخی ديگر از سوی «معاونت امنيتی دادستانی تهران» احضار شدند.
جمهوری اسلامی ایران، اتهام منجر به بازداشت اغلب فعالان اجتماعی زنان بازداشت شده را«اقدام عليه امنيت ملی» و «تبليغ عليه نطام» عنوان کرده است.
زندان و شلاق برای توقف زنان
يک سال گذشته از سوی ديگر سال برگزاری محاکمات گسترده و صدور احکام سنگين زندان برای فعالان حقوق زنان در ايران بود.
نوشين احمدی خراسانی، پروين اردلان، سوسن طهماسبی، بهاره هدايت، شهلا انتصاری، فريبا داوودی مهاجر، عاليه اقدام دوست، بهاره هدايت، دلارام علی، آزاده فرقانی، ژيلا بنی يعقوب، احترام شادفر، فاطمه دهدشتی، نسيم سرابندی، زينب پيغمبرزاده، مريم ضيا، مريم ميرزا، النازانصاری، نسرين افضلی، زارا امجديان، رضوان مقدم، فريده انتصاری، ناهيد انتصاری، آسيه امينی، آزاده فرقانی، مرضيه مرتاضی، سارا لقايی، ساقی لقايی، شادی صدر، محبوبه عباسقلی زاده و مرضيه مرتاضی لنگرودی برخی از فعالان حقوق زنان هستند که يک يا تمام جلسات محاکمه آن ها برگزار شده و برای تعدادی از آنان نيز حکم زندان صادر شده است.
اولين حکم زندان برای فعالان حقوق زنان در سال ۱۳۸۶ روز چهارشنبه ۲۲ فروردين ماه از سوی شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب تهران اعلام شد.
براساس اين حکم آزاده فرقانی، دانشجوی دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه تهران و از متهمان پرونده تجمع زنان در ميدان هفتم تير تهران، به تحمل ۲ سال حبس که به مدت پنج سال به حالت تعليق در‏می‏آيد، محکوم شد.
شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب علت صدور چنين حکمی را اقدام عليه امنيت ملی از طريق شرکت در تجمع روز ۲۲ خرداد سال ۸۵ در ميدان هفت‏تير تهران عنوان کرد و در مورد اتهام ايجاد بلوا وی را تبرئه کرد.
پس از آن چهارشنبه ۲۹ فروردين نيز شعبه ۶ دادگاه انقلاب سوسن طهماسبی، ديگر فعالان حقوق زنان را به اتهام شرکت در يک تجمع اعتراضی به شش ماه زندان تعزيری و ۱۸ ماه زندان تعليقی محکوم کرد.
شعبه ۶ دادگاه انقلاب تهران در همان روز فريبا داودی مهاجر يکی ديگر از فعالان حقوق زنان را به تحمل ۴ سال حبس که سه سال آن به حالت تعليق در می آيد محکوم کرد. بهاره هدايت هم از سوی شعبه ۶ دادگاه انقلاب به ۲ سال حبس تعليقی محکوم شد.
برخی از اين زنان از اتهام «سرپيچی از دستور نيروی انتظامی» و«اخلال در نظم عمومی»تبرئه شدند اما در اين ميان مرضيه مرتاضی لنگرودی يکی از فعالان حقوق زنان به زندان محکوم شد.
سه شنبه ۴ ارديبهشت ۸۶ نيز شعبه ۶ دادگاه انقلاب تهران، با صدور احکامی نوشين احمدی خراسانی و پروين اردلان هر يک را به تحمل ۳ سال زندان که ۶ ماه آن تعزيری و دو سال و نيم آن تعليقی است، محکوم کرد.
فاطمه دهدشتی و نسيم سرابندی نيز که دی ماه ۸۵ مدتی را در بازداشت گذراندند، ۲۱ مرداد ماه در شعبه ۲۸ دادگاه انقلاب محاکمه و به اتهام «اقدام عليه امنيت ملی از طريق فعاليت تبليغی عليه نظام» به ۶ ماه حبس محکوم شدند.
شعبه ۱۳ دادگاه انقلاب احترام شادفر يکی ديگر از فعالان حقوق زنان را نيز به ۶ ماه حبس تعليقی محکوم کرد.
شهلا انتصاری يکی ديگر از فعالان حقوق زنان نيز از سوی دادگاه انقلاب نيز به سه سال حبس دوسال و نيم حبس تعليقی تا ۵ سال و ۶ ماه حبس تعزيری محکوم شد.
در کنار صدور چنين احکامی سری دوم محاکمات زنان طی يک سال گذشته برای ۳۳ فعال حقوق زنانی که در ۱۳ اسفند سال گذشته در جريان تجمع مقابل دادگاه انقلاب بازداشت شده بودند برگزار شد.
برخی از اين زنان از اتهام «سرپيچی از دستور نيروی انتظامی» و«اخلال در نظم عمومی»تبرئه شدند اما در اين ميان مرضيه مرتاضی لنگرودی يکی از فعالان حقوق زنان به زندان محکوم شد.
در ۱۰ اسفند ۸۶ اعلام شد که مرضيه مرتاضی لنگرودی از فعالان حقوق زنان زنان از سوی شعبه ۱۳ دادگاه انقلاب به شش ماه زندان محکوم شده است. دادگاه انقلاب اين بار علاوه بر زندان خانم مرتاضی لنگرودی را به ۱۰ ضربه شلاق نيز محکوم کرده است.
اجرای اين احکام که قرار بود در اوين مورد برای دلارام علی فعال حقوق زنانی که دوشنبه ۱۱ تيرماه ۱۳۸۶ از سوی شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب به دو سال زندان،۱۰ ضربه شلاق محکوم شد در آبان ما تا آستانه اجرای چنين احکامی پيش رفت اما به دنبال اعتراضات گسترده داخلی فعلا متوقف شد.
اتهام براندازی به زنان
صدور احکام زندان برای فعالان حقوق زنان طی يک سال گذشته با اعتراض های داخلی و بين المللی مواجه شده است با اين حال جمهوری اسلامی نه تنها روند بازداشت، احضار و محاکمه زنان را متوقف نکرده بلکه در ماه های اخير بر ابعاد آن افزوده است.
«سياست جديد دشمن برنامه ريزی برای جنبش های گوناگون تحت پوشش جنبش زنان و جنبش دانشجويان است».
وزیر اطلاعات
سه شنبه ۱۶ مرداد ۸۶ غلامحسين محسنی اژه ای، وزير اطلاعات جمهوری اسلامی برای اولين بار، رسما جنبش زنان را در کنار جنبش دانشجويان به عنوان «برنامه تازه دشمنان» خواند و جنبش زنان را يکی از سه طرح براندازی حکومت اسلامی ايران معرفی کرد.
محسنی اژه ای گفت: «سياست جديد دشمن برنامه ريزی برای جنبش های گوناگون تحت پوشش جنبش زنان و جنبش دانشجويان است».
اين اتهامات از سوی فعالان حقوق زنان رد شده وآنان تاکيد کرده اند که به صورت «علنی» و «مسالمت آميز» و با هدف «تغيير قوانين تبعيض آميز در مورد زنان» فعاليت می کنند.
در جديد ترين مورد از اين اقدام ها نيز پس از اعلام اهدای جايزه سال ۲۰۰۷ بنياد اولاف پالمه به پروين اردلان، مقامات امنيتی از سفر او به سوئد برای شرکت در مراسم دريافت اين جايزه جلوگيری کرده و خانم اردلان را ممنوع الخروج کردند.

گزارش تصویری از مراسم روز جهانی زن در مونیخ /آلمان

گرامي باد صدمين سالگرد ۸ مارس، روز همبستگي زنان جهان
هماهنگ کننده /زهره شجاعی و ملوک عبدللهی و سهیلا صولت زاده

برای دیدن تمام عکس ها و امضاها روی عکس کلیک کنید

هشت مارس روز مبارزه جهانی برای برابری جنسی را گرامی میداريم !

هشت مارس روز مبارزه جهانی برای برابری جنسی را گرامی میداريم

سرود زن

هشت مارس روز جهانی زن را به زنان کشورمان شادباش می‌گوييم. هشت مارس روزی است نمادين برای ياد آوری تبعيضی که بر نيمی از انسانها يعنی زنان می رود و اين روز تجلی اراده زنان برای محو اين تبعيض و نابرابری است. تبعيضی جهانی که ابعاد آن در کشورهای مختلف بشدت متفاوت است. درحالی که در کشورهای پيشرفته اقتصادی به دليل ديرسالی انديشه و عمل دمکراسی ، جنبش های زنان و نهادهای مدنی توانسته اند با به چالش کشيدن پديده نابرابری جنسی نمودهای آن را کمرنگ و بر بخش زيادی از پيامدهای آن غلبه کنند در بسياری از کشورهای ديگر اما مردسالاری چند هزارساله با سخت جانی در مقابل مطالبات برابر خواهی و حق طلبانه زنان ايستاده است. در کشور ما نيز قدرت و حاکميت سياسی که بر ستون های باورها و تقدس های دينی مبتنی بر نابرابری جنسی تکيه زده، مردسالاری ريشه دار را در پناه خود گرفته و با اهرم قدرت سياسی به تقويت آن پرداخته و با همه ابزار ممکن می خواهد آن را از تعرض جنبش زنان و جنبش دموکراسی حفظ کند. . اکنون خواست جدايی دين از دولت به يک خواست عمومی فرا می رويد. جنبش زنان بدون هيچگونه توهمی بر اين که برابری زن ومرد از طريق جلب رضايت فقيهان و يا از دل اين و يا آن روايت از فقه امکان تحقق می يابد، از طريق تلاش برای توسعه انديشه برابری در جامعه و گسترش تشکل يابی زنان و نماياندن تبعيض ها به هر شکل ، راه ناهموار و طولانی را پی می گيرد. ما ، از برابری حقوق زن ومرد دفاع کرده و امکان استقرار دمکراسی بدون برسميت شناختن اين برابری و مبارزه برای تحقق کامل آن را امکان پذير نمی دانیم . ما به سهم خود عليه هرگونه ديدگاه مردسالار و همچنين سنن و آداب ارتجاعی که با فشار بر زنان مانع رشد آزادانه و مستقل آنها می شوند، مبارزه می کنيم. ما جنبش زنان را بخش مهمی از جنبش دمکراسی و جمهوری خواهی میدانيم که اهدافشان در پيوند تنگاتنگ با يکديگر است. ما دستاوردهای جنبش زنان را ارج گذارده و قدرت مندی آن را آرزومنديم. بارديگر روز 8 مارس را به زنان ايران شادباش می گوييم .

زنده و جاوید با د یاد و خا طره زنانی که در راه آزادی و برابری جان باختند

اذیت و آزار جوانان توسط مزدوران جمهوری اسلامی

اذیت و آزار جوانان توسط مزدوران جمهوری اسلامی

اینگونه که هست اینگونه نمی ماند

هشت مارس؛ بیانیه کانون وبلاگ نویسان ایران

هشت مارس؛ بیانیه کانون وبلاگ نویسان ایران

بیانیه کانون وبلاگ نویسان ایران (پن لاگ) در گرامی داشت 8 مارس روز جهانی زن

کانون وبلاگ نویسان ایران- پن‌لاگ ضمن گرامی داشت 8 مارس روزجهانی زن، از جنبش‌ آزادی ‌خواهی و برابری طلب ‌زنان جهان و به ویژه زنان ایران پشتیبانی می‌کند.
صدمین سالگرد 8 مارس روزجهانی زن در شرایطی فرا می‌رسد که زنان یعنی نیمی از شهروندان در ایران، هنوز هم مطابق سیاستهای رسمی و قوانین جمهوری اسلامی موجود درجه دو محسوب می‌شوند و در طی سال‌های گذشته به طور سیستماتیک مورد تحقیر، خشونت و سرکوب دولتی قرار گرفته‌اند. اما علی رغم همه فشارها و ستم‌کشی جنسیِ تحمیلی دولتی و غیر دولتی، زنان در عرصه‌های اجتماعی همچون: زنان کارگر، کارمند، معلم ، پرستار، دانشجو، گروه‌های هنری فرهنگی و تحقیقی درگیر مبارزه‌ای بی وقفه هستند و در شرایط نامناسب اجتماعی بکار و فعالیت می‌پردازند. در سالهای اخیر حرکت زنان در 8 مارس با وجود سرکوب شدید، گویای واقعیت مبارزه حق طلبانه و آزادی خواهانه زنان جامعه ایران است.
تضاد آشکار بین نیازهای فرهنگی، اقتصادی، آموزشی، اجتماعی، حقوقی زنان و قوانین و امكانات موجود باعث محرومیت سیستماتیك و مداوم زنان مطابق قوانین شرعی و قانونی كشور می‌شود.
مرگ مشکوک زهرا بنی یعقوب در بازداشت، ابلاغ حکم اعدام به سه زن بی پناه در روزهای اخیر، سنگسار دختری 14 ساله بدست پدری متعصبِ و کوردل و سرکوب روزانه فعالین این عرصه که شمار بسیاری از زنانِ آزادی خواه و برابری طلب را در اسارت رژیم جمهوری اسلامی قرار می‌دهد، نمایشی از بی حقوقی آشکار زنان در ایران است.
ابعاد ظلم و نابرابری حقوقی و اجتماعی زنان در کشورهایی نظیر ایران آنچنان گسترده است که انعکاس رویدادهای بی حقوقی زنان جهان فرصت دیگری طلب می‌کند.
كانون وبلاگ نویسان ایران (پن لاگ) توجه سازمان‌‌ها و نهادهای جهانی مدافع حقوق بشر را به پایمال شدن مداوم و برنامه‌ریزی شده‌ی حقوق زنان در ایران جلب می‌کند.
كانون وبلاگ نویسان ایران (پن لاگ) خواستار نابودی هرگونه خشونت دولتی و غیردولتی علیه زنان در قوانین زن ستیز دولت جمهوری اسلامی و التزام دولت ایران به حقوق اولیه انسانی مندرج در منشور بین‌المللی حقوق بشر سازمان ملل متحد است.

گرامی باد هشت مارس روز جهانی زن

بزرگداشت روز جهانی زن با «صدیقه» و «سیمین» در سالگرد «سیزده اسفند»

بزرگداشت روز جهانی زن با «صدیقه» و «سیمین» در سالگرد «سیزده اسفند

به مناسبت 8 مارس برگزار شد: مراسم تندیس کتاب صدیقه دولت آبادی و تجلیل از سیمین بهبهانی

لیکو بلوچ / عکس از آرش عاشوری نیا/14 اسفند 1386

مدرسه فمینیستی (لیکو بلوچ): اگر بخواهیم سه رویداد مهم تاریخ جنبش زنان ایران را در یک بعد از ظهر مراسم بزرگداشت روز جهانی زن پاس بداریم و ارج نهیم چه خواهد شد؟ و چه باید کرد؟

پس بشنویم از راویان و قوالانی که بودند و چنین حکایت می کنند:
کتابخانه صدیقه دولت آبادی، نهالی که از بن تجارب مرکز فرهنگی زنان سر برافراشته است، ازهشتم مارس 1383 با خواهر توامان خویش یعنی جایزه کتاب صدیقه دولت آبادی رونقی افزون به فعالیت های زنان ایران بخشید و سپس نهادی مستقل از مرکز شد و راه خود پیمود.
این جایزه درسه دوره گذشته به آثار برگزیده در حوزه مطالعات زنان تعلق گرفته است.
امسال در چهارمین دوره، هیئت امنای این کتابخانه به پیشنهاد شهلا لاهیجی و سیمین بهبهانی، جایزه ای نیز برای حوزه ادبیات در نظر گرفت.
از سوی دیگر، این کتابخانه هرسال در کنار جایزه کتاب به تجلیل از زنان فعال و تاثیر گذار در حوزه های مختلف نیز پرداخته است از این رو، امسال را به تجلیل از سیمین بهبهانی که خود عضو هیئت امنای کتابخانه و نیز همواره یار و یاور جنبش زنان بوده است اختصاص داد.

در واقع افزوده شدن بخش ادبیات به جایزه همزمان با این تجلیل اعلام شد. در این میان هنرمند جوانی که گویا از دوسال پیش در صدد ساختن پیکره ای از سیمین و فیلم مستندی از گوشه هایی از زندگی ایشان بوده است از طریق خانم بهبهانی به هیئت امنا معرفی شد تا اهدای تندیس ساخته امیر محمد قاسمی و نمایش فیلم ایشان از طریق کتابخانه صدیقه دولت آبادی انجام شود. که به حق می بایست برگزاری را به بهترین شکل برگزار می کرد. چرا که "سیمین" جنبش زنان چه بسا که در این سال ها بسی بیش از" سیمین" ادبیات زنان در جان بخشی به تاریخ مبارزات برحق و برابری خواهانه زنان رخ نموده بود. و خود از اعضای هیات امنای کتابخانه صدیقه دولت آبادی است.
گفته ها و شنیده ها حاکی از آن بود که سیمین بهبهانی برای دریافت جایزه ای جهانی به استانفورد می رود وهستم مارس را در ایران نیست . پس انتخاب روزی دیگر به عهده هیات امنای کتابخانه بود درکنار یافتن محل و برنامه ریزی و اطلاع رسانی و مستند سازی و تامین هزینه ها و..... 13 اسفند انتخاب شد که یادآور 13اسفند 85 بود که 33 نفر از فعالان جنبش زنان درمقابل دادگاه انقلاب دستگیر شدند. البته انتخاب این روز سبب شد، شهلا لاهیجی که جزو سخنرانان اصلی مراسم بود به دلیل اختلال در برنامه های پرواز مسافرتی اش، نتواند به موقع در مراسم حضور

برنامه با نمایش فیلم "تاریخچه 8 مارس" ساخته نوشین احمدی خراسانی آغاز شد.
پریسا کاکایی مجری و سخنران برنامه پس از پایان فیلم سخنان خودرا چنین آغاز میکند: " استوار ماندن و پابرجایی جنبش زنان را در سالگرد 13 اسفند دستگیری 33 نفر از فعالان جنبش زنان را با تجلیل از 13 نویسنده زن در حوزه ادبیات آرزو می کنیم ...
وی سپس در گزارش کوتاهی از فعالیت های کتابخانه به تقویت کتابخانه بندعمومی زنان زندان اوین اشاره کرد و از سوی هیات امنا از مریم حسین خواه، منصوره شجاعی و فخری شادفر تشکر کرد. برای راه اندازی سایت که به کوشش اعضای جوان کتابخانه تا به نیمه آمده بود از جلوه جواهری سپاسگزاری شد و در برگزاری نمایشگاه نقاشی به نفع زنان زندانی نیز رزیتا شرف جهان مورد سپاس قرار گرفت.
از اخبار خوش 33 نفر اهدای جایزه اولاف پالمه به پروین اردلان یک از 33 زن دستگیرشده دانسته شد.
پریسا کاکایی در پایان سخنانش از سوی هیات امنا از خانم جمیله سامی به دلیل اینکه گالری شخصی خویش را در اختیار کتابخانه قرار داده بودند سپاسگزاری کرد

برنامه بعدی گزارش هیات داوران ادبیات است که به شکل پانل برگزار می شود اعضای هیات داوران مژده دقیقی ، منصوره شجاعی ، ثریا قزل ایاغ ( دبیر هیات داوران) ، صوفیا محمودی ، فیروزه مهاجر ونگار نادری هستند. ثریا قزل ایاغ در مراسم حضور ندارد . پس گزارش کار داوری را منصوره شجاعی و بیانیه داوری را مژده دقیقی ارائه می دهند. این هیات ازمیان حدود 50 نویسنده زن از آغاز ادبیات مدرن تا به امروز ، 13 نام را به عنوان نمایندگان برگزیده زنان داستان نویس معرفی کرد.
نسل اول : سیمین دانشور ، گلی ترقی ، شهرنوش پارسی پور.
نسل دوم.: منیروروانی پور ، فرخنده آقایی ، شیواارسطویی ، ناهید طباطبائی ، زویا پیرزاد.
نسل سوم: فریبا وفی ، طاهره علوی ، محبوبه میرقدیری ، سپیده شاملو ، مهسا محب علی .
در پایان پانل به نویسندگانی که در جمع حضور داشتند لوح تقدیر کتابخانه صدیقه دولت آبادی توسط سیمین بهبهانی اهدا شد.

پس از آن نوبت به داوری مطالعات زنان می رسد که دبیر داوری شهلا اعزازی به نمایندگی از گروه داوری خانم ها نسترن موسوی ، فرخ قره داغی و فیروزه مهاجر گزارش کاررا ارائه میدهد. وی بیان میکند که " از حدوود 42 کتاب که در اختیار داوری قرارداشته تعداد معدوی با معیارهای داوری همخوانی داشته ..... و اغلب کتابها در سطح نازلی بوده است که سانسور در این زمینه بی تاثیر نیست. و بدین سبب تنها از دو کتاب تقدیرشد. "زنان پیشگام ایران " و " زن ایرانی در نشریات مشروطه " در پایان به خانم مهرانگیز ملاح که گرد آوردنده کتاب " زنان پیشگام ایران " بودند ودر جمع حضور داشتند لوح تقدیر کتابخانه توسط سیمین بهبهانی اهداشد. و لوح تقدیر پدیدآورندگان کتاب زن ایرانی در.. نزد هیات داوران به امانت نگهداشته شد.
مه لقا ملاح، پیشگام فعالیت های محیط زیستی زنان دسته گل زیبایی به خواهر خویش که از او تقدیر شده بود تقدیم کرد.
نکته جالب اینکه علیرغم نگرانی برگزار کنندگان برای خستگی و بیماری سیمین بهبهانی ، وی سر حال و قبراق با گفتن لطیفه ها و تعاریف دلنشین در هر بخش ار برنامه که به روی صحنه می آمد خستگی بیش از 500 شرکت کننده را که درمحلی که برای 300 نفر منظور شده بود جمع شده بودند را ازتن به در می آورد.
برنامه بعدی سخنرانی پوران فرخزاد

سپس مراسم پرده برداری از تندیس اعلام شد در لحظاتی که سیمین به روی صحنه می رفت و مجسمه ساز جوان نیز خود را آماده این لحظه بزرگ می کرد، ویدیو کلیپی که با سرود " لاف ز برتری کم زن " سروده سیمین بهبهانی در 22 خرداد 84 همراه با عکس هایی از تجمع مقابل دانشگاه تهران را که به کوشش پروین اردلان و ناهید میرحاج تهیه شده بود، پخش می شد.

حضور "مادر لطفی" و اهدای دسته گل زیبایی از جانب او به سیمین بهبهانی از صحنه های به یاد ماندنی در این مراسم بود. سیمین از ایشان با عنوان " مادر شهیدان ایران " نام برد.

پس از پرده برداری از تندیس عباس عارف مجسمه ساز درباره چگونگی و ارزش هنری مجسمه سخنانی ارائه کرد و پس از آن فیلم یک دریچه آزادی ساخته امیر محمد قاسمی پخش شد.

حضور بسیاری از نویسندگان ، مترجمان ، شاعران ، ناشران ، هنرمندان ، روزنامه نگاران و عکاسان در این مراسم شگفت انگیز بود. حضور مردان حامی فعالیت های زنان نیز چشم گیر بود از جمله صفدر تقی زاده،نصرالله کسرائیان، شمس لنگرودی، جواد مجابی، آقای جعفری بزرگ از انتشارات امیرکبیر، پرویز مشکاتیان و...
شهاب میرزایی، آیدا سعادت و به ویژه آرش عاشورنیا (عکاس جنبش زنان) نقش مهمی در جاودان ساختن این لحظات از طریق تصویر برداری های به موقع وحساس داشتند.
این مراسم حدود 4 ساعت به طول انجامید در حیاط بسیار زیبا و فرحبخش منزل شخصی خانم سامی، عده ای از میهمانان جمع شده بودند. پروین اردلان که صبح همان روزهنگامی که داخل هواپیما بود و برای گرفتن جایزه اولاف پالمه به سوئد می رفت ، ممنوع الخروج شناخته شده بود واز هواپیما پایین کشیده شده بود ، سربلند و خوشحال از حضور در چنین مراسمی و درکنار دوستانش به گفت و شنود مشغول بود

منصوره شجاعی دوست و همکار پروین اردلان در مرکز فرهنگی زنان و کمپین یک میلیون امضا ، با دسته ای گل نرگس مهربانانه به او نزدیک شد و گفت : خانم عزیز میشود از شما خواهش کرد که به جای جایزه اولاف پالمه این نرگس های کوچک را بپذیرید؟ و او خندان و مشتاق در جواب گفت البته چون گل نرگس بوی خوشی می دهد اما جایزه اولاف پالمه بویی ندارد!!!

.

سخنرانی پروین اردلان برای جایزه اولاف پالمه

سخنرانی پروین اردلان برای جایزه اولاف پالمه

برای دیدن فیلم روی عکس کلیک کنید

خانم‌ها و آقايان! سلام
بسيار خُشنودم و سرافراز که از سوی نهاد معتبر و مستقل بنياد «اولاف پالمه» کانديدای دريافت اين جايزه شده‌ام.اين جايزه به اعتبار شخصيتی به من اعطاء شده که عدالت‌خواهی شيوه زندگی‌اش بود و هزينه اين عدالت‌خواهی و صلح‌دوستی را با جانش پرداخت. از اين‌رو بخوبی آگاهم که حال مسئوليت بزرگ‌تری بردوش دارم.باور دارم که اعطای اين جايزه بمن نه تنها بمعنای ارج‌گذاشتن به تلاش‌های فردی زنان ايران، بل خاصه ارج‌گذاشتن به فعاليت‌های جمعی و جنبش زنان و ديگر جنبش‌های اجتماعی در ايران است.اين جايزه بخوبی نشان می‌دهد که کوشش‌های حق‌طلبانه زنان و مردان آزادی‌خواه و برابری‌طلب زنان ايران، با همه‌ی فراز و فرودها و همه بن‌بست‌ها و همه‌ی سنگلاخ‌های زن‌ستيزانه‌ای که برابر آن قد برافراشته و می‌افرازد، تأثيرگذار بوده‌است.آری! امروز صدای حق‌طلبانه‌ی ما به گوش همه‌ی جهان رسيده است. در ضمن، بخوبی واقفم با دريافت اين جايزه در معرض فشارهای بيشتری قرار خواهم گرفت

....

به مناسبت 8 مارس سال روز مبارزه زنان بر علیه نابرابری و ستم

.

به مناسبت 8 مارس سال روز مبارزه زنان بر علیه نابرابری و ستم ، در گفتگو با فاطمه گل گزی، مادر منصور اسانلو کارگر مبارز در بند

شش برنده نوبل به همراه بیش از ۲۸۰ سازمان و فعال حقوق زنان

شش برنده نوبل به همراه بیش از ۲۸۰ سازمان و فعال حقوق زنان

ما از حقوق زنان ایران حمایت می‌کنیم

حمایت گسترده بین‌المللی از زنان ایران در ۸ مارس

به مناسبت روز جهانی زن، ۸ مارس، شش برنده جایزه صلح نوبل به همراه بیش از ۲۸۰ سازمان و فعال حقوق زنان از سراسر جهان، با صدور بیانیه‌ای حمایت گسترده خود از فعالان حقوق برابر در ایران و نگرانی‌های جدی خود را از بازداشت و محاکمه آنان اعلام کردند. در این بیانیه از حکومت ایران خواسته شده است به اعمال فشار و اتخاذ سیاست‌های خشن علیه فعالان حقوق برابر پایان دهد.

(۱۷ اسفند ۱۳۸۶) به مناسبت روز جهانی زن، ۸ مارس، شش برنده جایزه صلح نوبل به همراه بیش از ۲۸۰ سازمان و فعال حقوق زنان از سراسر جهان، با صدور بیانیه‌ای حمایت گسترده خود از فعالان حقوق برابر در ایران و نگرانی‌های جدی خود را از بازداشت و محاکمه آنان اعلام کردند. در این بیانیه از حکومت ایران خواسته شده است به اعمال فشار و اتخاذ سیاست‌های خشن علیه فعالان حقوق برابر پایان دهد.شش برنده جایزه صلح نوبل، وانگاری ماتائی، شیرین عبادی، جودی ویلیامز، ریگوبرتا توم، بتی ویلیامز و مایرد کوریگان و صدها تن از نمایندگان سازمان‌های زنان که برای شرکت در پنجاه و دومین نشست سازمان ملل در مورد "وضعیت زنان" در نیویورک حضور دارند این بیانیه را امضا کردند.به نوشته این بیانیه: "جنبش حقوق زنان در ایران با موانع و تهدیدهای بی سابقه‌ای روبروست. به مناسبت ۸ مارس – روز جهانی زن- ما همبستگی خود را با زنان در دستیابی به حقوق برابر و پایان دادن به تبعیض قانونمند رایج علیه زنان در ایران اعلام می کنیم. ""کمپین یک میلیون امضا" که برای اصلاح قوانین تبعیض آمیز تشکیل شده است، همواره با فشارهای زیادی از سوی حکومت رو برو بوده است و فعالان آن بطور مستمر بازداشت و دادگاهی می‌شوند.تاکنون ۴۳ نفر از آنان بازداشت و تعدادی تحت عنوان "اقدام علیه امنیت ملی" محاکمه شده‌اند. هانا عبدی و روناک صفازاده، دو فعال این کمپین، بیش از ۵ ماه است که در سنندج در بازداشت بسر می برند. ماموران امنیتی هفته گذشته از سفر پروین اردلان، یکی از بنیانگزاران کمپین، به سوئد برای دریافت جایزه اولاف پالمه جلوگیری کردند.در این بیانیه از حکومت ایران مصرانه درخواست شده است که: " همه محدودیت‌های آزادی بیان و تجمع مسالمت آمیز را مطابق با تعهدات ایران در پیمانهای بین المللی حقوق بشر که طبق قانون اساسی ایران نیز الزام آوراست، رفع کند."متن کامل بیانیه را در سایت http://www.iranhumanrights.org ملاحظه کنید.به مناسبت روز جهانی زنما از حقوق بشر زنان در ایران حمایت می‌کنیمامروز، توجه جامعه جهانی بر روی فعالیت‌های هسته‌ای ایران و احتمال درگیری نظامی بین ایالات متحده آمریکا و متمرکز شده است. ما شدیدا مخالف هرگونه اقدام نظامی علیه ایران هستیم زیرا که در صورت وقوع، حاصل آن از دست رفتن جان تعداد بسیار زیادی از انسان‌ها و آسیب جبران‌ناپذیر بر امنیت مردم ایران است و منجر به بی‌ثباتی این منطقه‌ی درحال حاضر بی‌ثبات برای سال‌‌های طولانی خواهد شد. همزمان دولت ایران با استفاده از مشغله‌ی ذهنی جامعه جهانی با بحران هسته‌ای، به سرکوب هرچه بیشتر فعالان حقوق بشر و حقوق زنان در ایران می‌پردازد. آخرین مورد مثال در این باره، توقیف مجله‌ی «زنان» است، که تنها رسانه‌ی مستقل باقی‌مانده‌ای بود که مسائل زنان را مطرح می‌کرد.جنبش حقوق زنان در ایران با موانع و تهدیدهای بی‌سابقه‌ای روبروست. به مناسبت ۸ مارس - روز جهانی زن - ما همبستگی خود را با زنان ایران در تلاش‌های آنان برای دستیابی به حقوق برابر و پایان دادن به تبعیض‌های قانونمند رایج در ایران اعلام می‌کنیم.دولت ایران زنان را از برگزاری آزادانه مراسم روز جهانی زن، مهم‌‌ترین روز همبستگی بین‌المللی زنان، باز می‌دارد. تلاش دولت ایران برای جلوگیری از اعلام پشتیبانی از حقوق زنان، بخشی از محرومیت عمومی از حقوق بنیادی اجتماعی و اقتصادی در ایران است. ما دولت ایران را فرامی‌خوانیم که همه محدودیت‌های آزادی بیان و تجمع مسالمت‌آمیز را مطابق با تعهدات ایران در پیمان‌های بین‌المللی حقوق بشر که طبق قانون اساسی ایران نیز الزام‌آور است، رفع کند.فعالان جنبش زنان در ایران کمپین مسالمت‌جویانه برای برابری جنسیتی به راه انداخته‌اند. «کمپین یک میلیون امضاء» به عنوان نمونه یک کمپین متکی بر توده‌ی مردم برای جمع‌آوری یک میلیون امضاء برای انطباق با قوانین ایران با قوانین بین‌المللی ضد تبعیض جنسیتی است. دولت ایران با خشونت به آزار و اذیت (و تحت تعقیب قرار دادن) فعالان کمپین ادامه می‌دهد. ده‌ها فعال زن در طی دو سال گذشته بازداشت شده و پرونده‌‌های قضایی علیه آنها تشکیل شده است. چندین نفر از آنها به احکام طولانی‌مدت زندان محکوم شده‌اند. نیروهای امنیتی و اطلاعاتی به‌طور مرتب فعالان این کمپین را بازجویی می‌کنند و مورد آزار و تهدید قرار می‌دهند. ما دولت ایران را فرامی‌خوانیم که فورا به اقدامات سرکوبگرانه علیه فعالان حقوق زن پایان بدهد و با آنها همکاری کند تا ایران سرزمینی شود که زنان و مردان آن از حقوق برابر برخوردار شوند و کشوری باشد که معیارها و قوانین بین‌المللی حقوق بشر را رعایت می‌کند.ما امضاکنندگان همبستگی خود را با زنان و همه مردم ایران که متعهد به حقوق بشر عمومی برای امروز و آینده هستند اعلام می‌داریم.

ENDORSED BY:1. Abril, Melanie; Women’s International League for Peace and Freedom (WILPF)2. Acuna, Helene; The Foundation for the Support of the United Nation (FSUN) Philippines3. Aladeselu, Nosa; African Women Empowerment Guild (AWEG)4. Alberg, G.5. Aledesel, Hosa; African Women Empowerment Guild (AWEG)6. Ambwaya, Leah; Street Children International7. Anderson, Katrina8. Antony, Prema; IPA9. Arinola, Oluwo; Women Advancement and Youth Research Foundation (WAYREF)10. Asselin, Ariane; Canadian Federation of University Women11. Atashband, Mantreh; Public Health Toronto12. Ausfor, Juya; ACC13. Automio, German; Rode Mulhen14. Awori, Violet; Federation of Women Lawyer Kenya15. Awusika, Keziah; Association for African Women On Research and Development (AAWORD)16. Azizah, Princess; the Associated Country Women of the World (ACWW)17. Balasundaram, Nirmanusan; International Friends for Global Peace; Sri Lanka18. Ballinger, Ann; Scottish Secondary Teachers Association (SSTA)19. Bashola, Rinku; Adhikaar for Human Rights and Social Justice in Nepal20. Bearis, Kara; Woman Kind Worldwide21. Beck, Paddy; United Nation Association –UK and UNIFEM –UK Yorkshire22. Belhassen, Souhayar; FIDH23. Bell, Mu H. M.24. Bello, Judith; Rochester Against War, United States25. Berry, Virginia E.; Anglican consultative council26. Biggadile, Maulin; International Anglican Women’s Network (IAWN)27. Blunch, Andrea Andrea; Center for Raising Tolerance28. Boeker, Mariou; International Alliance of Women (IAW) and Women’s International League for Peace and Freedom (WILPF)29. Braak, Joyce E.; Institute for research on women’s health30. Bradbury, Susn D. ; Women’s Federation for World Peace (WFWP)31. Breeber, M. ; International Council of Jewish Women (ICJW)32. Brock, Laura; World Federation of Mental Health33. Broderick, Elizabeth; NARAL Pro Choice34. Brnteino, Joe; MINADER- Angola35. Bucur, Beverly; SI36. Bufdiway, Hannah Odjenus; NETRIGHT (PASOAF FOUNDATION),37. Bugajer- Gleitman, Hava – Eva; Women’s International Zionist Organization (WIZO)38. Bulcachi, Marren Akatsa; The Eastern African Sub- regional Support Initiative (EASSI)39. Busdachin, Marino; Underrepresented Nations and Peoples Organization (UNPO)40. Butler, Amy; Baptist World Alliance (BWA)41. Burrows, Vinie ; Women’s International Democratic Federation42. Cabe, Gliny; Dalhouise Women’s Center43. Chandler, Mary; Women Founders Collective44. Chheti, Narbaela; Adhikaar for Human Rights and Social Justice in Nepal45. Chmedza, Naly; WIAD – MOE46. Chodiz, Eloenulr; Young Women’s Christian Association (YWCA) Algeria47. Chracer; Society for Public Health Education SOPHE48. Christle Marge; International Anglican Women’s Network (IAWN)49. Cleary, Louise; UNANIMA International50. Clwrdy, Selinca; NETRIGHT; the Network for Women’s Rights Ghana51. Cobert, Shirley; League of Women Voters of UN52. Colombo, Danielle, The Italian Association for Women in Development53. Coman, Adrian; IGLHRC54. Cook, Margarret55. Corrigan, Mairead56. Croce, Celina Della57. d’Almeida, Massan; AAWORD/AFARD/ROFAR58. Dainow, Susannah; McGill University59. Daniall, Maria; Angelica Consultative Council60. Dharmadasa, Visaka; Association of War Affected Women; Sri Lanka61. Das, Arpita; Tarshi62. Dastoor, Dolly; FEZANA and Zonta International63. Davis, Barbara; Pathrenago to Peace64. Demers, Mirlande; National Anti – Racism Council of Canada65. Dike, Egim; Urban Justice Center66. Dimaporo, Alianh; World Youth Alliance (WAY)67. Disney, Ablyaol; Daphne Foundation68. Doherty, Winfred69. Douon, Auedh; Dalhouise Women’s Center70. Driggers, Monica,Wellesley Centers for Women (WCW)71. Drissi; The African Women’s Development and Communication Network (FEMNET),72. Easter, Maud; Steering Committee of Women Against War; United States73. Ebadi, Shirin74. Enube, Heller; The International Alliance for Women (TIAW)75. Erinosho, Stella; Associate for African Women Research and Development (AAWORD)76. Ezeuko, Adiba; FIDA77. Faizi, Rakshenda; International Federation of Business and Professional Women (IFBPW)78. Falla, Vicky de; Conseso INTERNcional de Mujeres79. Falah, Soraya; Kurdish Women’s Rights Committee80. Farnan, Ashly81. Formicola, Jiozella; European Law Student Association82. Fountain, Knu; NYC Anti Violence Project83. Gallagher, Meg; Maryknoln Office for Global concerns84. Gangnly, Jian; League of Women Voters of UN85. Gauld, Tayce;; WNC86. Gibbs, A. ; National Council of Women of Great Britain (NCWGB)87. Goldberg, Joan; ICJW88. Goncaluz, Adelning; MINADER – Angola89. Gonzalez, Jessica90. Gopalan, Sarala; All India Women’s Education Fund Association (AIWEFA) and IFA Paris91. Gousfoul, Aishin92. Gratch, Sallie; Women Founders Collective93. Griffin, Rebecca; Peace and Action West; United States94. Grosch, Sudy; Millevelk Circle IPPI95. Gurumo, Tumaini; WSCF96. Hadjipopov, Donna; Pathrenago to Peace97. Hanifa, Anberiya; Muslim Women’s Research and Action Forum; Sri Lanka98. Harrison, Hamida; ABANTU for Development99. Hatfield, Radene; IFHE100. Hesse, Nana Oye; Directorate of Gender Affairs101. Hing, Christina; International Anglican Women’s Network (IAWN)102. Hioga, Tihlope; Center for 21st Century issues103. Hodges, Fiona; Conservative Women’s Organization (CWO)104. Howland, Margaret; Presbyterian Church USA105. Howar; Kathryn; International Anglican Women’s Network (IAWN)106. Hughes, E. ; SI107. Hwang, Horim; World Youth Alliance108. Ijmi, Salma; United Women Association109. Ikoghode, Elata; Girls’ Power Initiative110. Jamal, Abide; the GRAIL111. Jamal, Abide; the GRAIL112. Jaremus, Christina113. Jemilugha, M.O.; Young Women Christian Association (YWCA)114. Jores, Janet; Communication Workers Union (CWU)115. Jores, Vinan; Communication Workers Union (CWU)116. Joslyn, Shan117. Jerez, Monuela118. Kaimanzira, Beatrice; Zimbabwean Women Against Aids, Poverty, Violence (ZWAAPV)119. Kamau, Irene; Action Now Kenya120. Kamel, Azza; ElKarama movement towards a life free of violence for women across the Arab Region121. Kamimura, Malli; UNICEF122. Karim, Hamimah A.; Associated Country Women of the World (ACWW)123. Karna, Meena; BWP Nepal124. Kawbisch, M. ; OSMTH125. Kdmujinya, Prudence, ACC126. Keefeder, Angelia; IPPI127. Klein, Elain; Schenectady Neighbors for Peace128. Kohn, Taylor129. Kouel, Narguente Yolibi; West Africa Network for Peace building – Coto d Iuorde (WANEP- CI)130. Kurland, Heather; Metz Gilmore Foundation131. Kuru-Utumpala, Jayanthi; Women and Media Collective, Sri Lanka132. Lacy, Patricia E. ; United Methodist Women (UMW)133. Lahidji, Karim; FIDH & LDDHI134. Lahola, Peter; CWL135. Landy, Joanne; Campaign for Peace and Democracy; United States136. Lee, J. H. ; World Youth Alliance (WYA)137. Lemonds, Dawn Marie; Soroptimist International138. Liourchi, Najeh, Women Rising139. Lissard, Kitt; WSI140. Lotierzo, Gerald R.; Peace and Action of Central New York141. Lurain, Helin B; ICJW142. Lyness, Gillian; Northern Ireland Assembly143. Maathai, Wangari144. Macauley, Dunstanelte145. Madunagu, Bene; Development Alternatives with Women for a New Era (DAWN); Nigeria146. Mairs, Alice; YMCA147. Majura, Joyce; FIDAK148. Malusaba, Pauline; GRAIL Kenya149. Mammadova, Ulviyya; Gender Equality and Women’s Initiatives SU150. Manata, Vanessa; Soroptimist151. Margi, Nathalie; Center for Women’s Global Leadership152. Martinez, Pauloma Global Justice Center153. Mary, Ashu154. Maryan, Hussein; Women Advancement155. Mashonga, Netsai; Women Coalition of Zimbabwe156. McBroomSmall, Marcial; For our Children’s Sake Foundation (FUCS)157. McCormack, Elizabeth; Dalhouise Women’s Centre158. McCray, S.; Falls Women’s Centre159. McLaugutin, Janet; Elizabeth Seton Federation160. McManibal, Paul; PTP161. Medcof, Alice162. Medira, Larin; Sofei163. Kar, Mehrangiz164. Meior, Sunita; Breakthrough165. Meis, Elizabeth; Dalhouise Women’s Center166. Metro Justice Peace Action and Education, United States167. McKinley, Bebhirn; Woman into Politics168. Mencher, Joan; The Second Chance Foundation169. Menchu Tum, Rigoberta170. Mercer, Joanne; Angelica Consultative Council171. Messier, Jennifer; Moderates for Peace172. Miland, Brenda; United Methodist Women173. Milgram, Rabbi Goldie; PNAI Yanchadut174. Milice, Denise; The GRAIL175. Minde, Elizabeth Maro; Kilimanjaro Women Information Exchange and Consultancy Organization (KWIECO)176. Mlekwudlen, Mgozi; Young Women’s Christian Association (YWCA) Algeria177. Mohayat, Avogal; National Network of Presbyterian College Women (NNPCW),178. Monroy, Marimar; GIRE179. Monteiro, Stella; MINADER- Angola180. Moore, Aally; Voice of Women (VOW)181. Morin, Alexandra Simard182. Moussati, Naima; Mama Cash; The Netherlands183. Munde, Elizabeth; Kilimanjaro Women Information Exchange and Consultancy Organization (KWIEC)184. Mure, Mepda185. Murtege, Kathleen J. ; Gather the Women186. Mycenze, Lynn; Zonta International Foundation187. Namuche, Raquel; Latino Institute188. Nbonbo, Stephanie189. Ndeteia, Hou190. Nolan, Clare; Sisters of Good Shepherd191. Nutez, Ingrid; PACERS192. Nwanekwu, Hilds; Young Women Christian Association (YWCA) Nigeria193. Nyamuluuo, Gloria; Oxfam – MOZ194. Nyolea, Agnes; South Sudan Women Christian Mission for Peace195. Nyundi, Pat; FIDA-IC196. Ochi, Mina197. Ochieng, Ruth; Women’s International Cross Culture Exchange (ISIS- WICCE)198. Ohvatuuy199. Okpalo, Chinelo; FIDA200. Olejerneh, Christie; Gender Rights Projects201. Oliver, Lauren J. ; Circles Work Development202. Oliveri, R.203. Olivid, Laurin; Venegre204. Onyekachi, Chinonso205. Osman, Hibany; ElKarama movement towards a life free of violence for women across the Arab Region206. Otsuki, Rie; Women’s International League for Peace and Freedom (WILPF) Kyoto207. Outaleb, Fatima; UAF MAROC AFUB208. Paden, Ainua; Children in Slavery209. Paucigion, Mary; SI210. Paueline, SWCC211. Peak, Constance; The Foundation for the Support of the United Nation (FSUN)212. Perera, Sumika; Women’s Resource Center; Sri Lanka213. Petersen, Marissa; World Federation for Mental Health214. Pinkson – Bruke, Tia; Women’s International League for Peace and Freedom (WILPF)215. Plunkett, Don; ULG216. Pootchway, Hannah; NETRIGHT; the Network for Women’s Rights Ghana217. Preze, Luisa218. Quindiagon, M.; Tiye, International world online219. Rahman, Mujeeb; MIC; Sri Lanka220. Rajaa, Alaoui; UAF MAROC AFUB221. Ramsden, Nancy; Women’s International League for Peace and Freedom (WILPF)222. Ranjit, Luna; Adhikaar for Human Rights and Social Justice in Nepal223. Rapoport, L. Zora; Center for Women’s Global Leadership (CWGL)224. Read; Tracey225. Redfield, Claire; Group Panthers Organization226. Real Mary Jane; International Women’s Human Rights Defenders227. Reaume, Amanda; Antigone Magazine228. Reeiz, Susy N. ; IPPI229. Reeves, Kei; Baptist World Alliance (BWA)230. Ribadeneira, Nadia; Jovenes Ciudadanas231. Riendeau, Louise; RPMHTFVVC (La Violence Sexuelle)232. Rock, Pat233. Rona, Bandara; Saathi Nepal234. Rudra, Urjasi; Gender Working Group at Heler School of Social Policy235. Russow, Joan; Voice of Women (VOW)236. Saito, Yumeko; Women’s International League for Peace and Freedom (WILPF) Kyoto237. Salas, Diana; Women of Policy Network238. Salazar, Janet; The Foundation for the Support of the United Nation (FSUN)239. Salazar, Luz; Unamima International240. Saneda, Asuka; Women’s International League for Peace and Freedom (WILPF) Kyoto241. Sardenberg, Cecilia Maria Bacellar; NEIM/ FFCHI Brazil242. Scott, Marry; WCWG243. Semler, Vicki ; International Women Tribune Center (IWTC)244. Sheehy, Louise245. Sherkat, Shahla246. Shimprky, Jamel; ACC247. Shivdas, Meena; ARENA248. Shrentha, Ratna Laxmi; Business and Professional Women (BPW) Nepal249. Sipory, FHP250. Sithole, Irene; Women’s Action Group251. Sloane, Jane; International Women Development Agency (IWDA)252. Small, Louis; For Our Children Sake Foundation (FUCS)253. Smith, Whitney254. Sorensen, Johanne; Project Five – O International255. Srea,; LTSP256. Stall, Fight; Baptist World Association257. Stebbing, Alyssa; International Anglican Women’s Network (IAWN)258. Steinem, Gloria259. Stien, Bob260. Suttor, Jonino; WIZO261. Swan, Kay T. ; IFHE262. Tandoeiz, Leah; FEIM263. Tmez, Valeria264. Tohidi, Nayereh; California State University, Northridge265. Topiter, Pat; International Association of Peace Messenger Center266. Traynor, Carol; Global Action on Aging267. Trenton, Vanessu; Dalhousie Women’s Center268. Tricot, Christiane; European Union of Women National French Council of Women269. Tsegba, Franciscan N.; Ngueinja Initiative for Self Help And Development (NISHAD)270. Tsumba, Lilian; FIDA Nigeria271. Tzaneva, Rada; Amnesty International272. Vaisben, Michal; World Federation of United Nations Associations (WFUNA)273. Van den Bruik, Mathilde; National council of women274. Van Steenwijk, Margaret de Vos; International Network of Liberal Women (JNLW)275. Weber, Linda; Baptist World Alliance (BWA)276. Weiss, Gindi; Gray Panthers USA277. Wellhausen, Souya; Dalhouise Women’s Center278. Wikinson, Kristen; Feminist Alliance For International Action (FAFIA)279. Willard, Monica; United Religious Initiative280. Williams, Betty281. Williams, Dolly; The National Action Committee on the Status of Women (NAC)282. Williams, Jody283. Winchester, Johnanne; Planet Earth Roundtable284. Woods, Emira; Institute for Policy Studies; United States285. Wu, Chuchun; Simply Help286. Zeese, Kevin; Voters for Peace; United States287. Zhong, Lu; Ohio State University288. Zillen, Eva; Kivinna till Kivinna289. Zinzi, Janna

راهپیمایی همبستگی با کارگران ایرانی در ۴۱ کشور جهان

راهپیمایی همبستگی با کارگران ایرانی در ۴۱ کشور جهان

بهروز کارونی

با نخستين ساعات روزپنجشنبه، ۱۶ اسفند، کارگران ۴۱ کشور در پنج قاره جهان، تظاهرات و مراسم روز همبستگی با کارگران ايرانی را برگزار کردند.
اتحاديه های کارگری در اين ۴۱ کشور که صدها هزار عضو دارند، در پی فراخوان فدراسيون جهانی کارگران حمل و نقل، خواستار آزادی منصور اسانلو، رييس هيات مديره سنديکای کارگران شرکت واحد اتوبوس رانی تهران، و محمود صالحی، فعال کارگر در استان کردستان، شدند. اين دو فعال کارگر در سال جاری بازداشت و به اتهاماتی همانند اقدام عليه امنيت ملی زندانی شده اند.
مراسم روز همبستگی جهانی با کارگران ايران در حالی انجام گرفت که برخی از اتحاديه های کارگری از روز چهارشنبه، پنجم مارس ۱۵ اسفند، به استقبال آن رفته بودند. برگزاری تظاهرات در مقابل سفارت جمهوری اسلامی در پايتخت اوکراين از جمله اين اقدامات در روز چهارشنبه بود.
در روز پنجشنبه، ششم مارس ۱۶ اسفند، نخستين مراسم، تظاهرات در ولينگتون، پايتخت نيوزيلند، بود و پس از آن، تظاهرات و مراسم همبستگی با کارگران ايرانی در شهرهايی در استراليا، فيليپين، تايوان، تايلند، ژاپن، هندوستان، پاکستان، اندونزی، هنگ کنگ، عراق، لبنان، کرانه باختری رود اردن، الجزاير، تونس، اتيوپی، مراکش، آلمان، سوئد، بريتانيا و کانادا برگزار شد.
خانم سوانگ تونگ ووراچت، از فعالان کارگری درتايلند، در مورد مراسم روز همبستگی جهانی با کارگران ايران به راديو فردا گفت:«ما نمايندگان اتحاديه های کارگری تايلند، برای انجام تظاهرات به مقابل سفارت ايران در بانکوک رفتيم تا خواستار ازادی منصور اسانلو و محمود صالحی شويم. پس از تظاهرات نيز نامه ای کتبی در اين مورد تسليم نماينده سفارت کرديم.»
وی افزود:«ما اعلاميه های ی را با مضمون درخواست برای آزادی اين دو فعال کارگری از زندان های ايران درايستگاه های وسايل حمل و نقل عمومی در ميان مردم توزيع کرديم.»
اما آيا اينگونه تظاهرات و اقدامات اعتراضی می تواند بر دولت جمهوری اسلامی تاثيرگذار باشد و موجب ازادی فعالان کارگر زندانی شود؟
شيوا بوپال ليشرا، از فعالان سنديکايی در هندوستان، به راديو فردا گفت:«مقام های ايرانی بايد به واکنش کارگران بخش حمل و نقل در جهان توجه داشته باشند و منصور اسانلو وساير فعالان کارگر زندانی را آزاد کنند.»
او تاکيد کرد که فدراسيون جهانی کارگران حمل و نقل و همچنين اتحاديه های کارگری هندوستان در کنار برادران زندانی خود در ايران ايستاده اند.»
خواسته ديگر اعضای اتحاديه های کارگری ۴۱ کشور، آزادی تشکيل اتحاديه های مستقل کارگری در ايران بوده است.
در مراسم روز ششم مارس، اعضای اين اتحاديه ها تی شرت هايی با بر تن کردن عکس منصور اسانلو و يا الصاق نشان با تصوير او بر روی لباس خود و پخش اعلاميه، کوشيدند افکار عمومی کشورها يخود را از رفتار دولت جمهوری اسلامی با فعالان کارگری مطلع کنند.
همچنين در ارتباط با روز همبستگی جهانی با کارگران ايران، کارکنان فدراسيون جهانی کارگران حمل و نقل در چند مسير قطار بين کشورهای اروپايی برای مسافران اين خطوط صحبت کردند.
در همین زمینه، ‏بازرسان اين سازمان کارگری با حضور در کشتی های ايرانی که در بنادر کشورهای استراليا، بلژيک، استونی، ‏فرانسه، انگليس، هند، کره و تايوان پهلو گرفته اند، با کارکنان ايرانی اين کشتی ها به گفت و گو نشستند

اساس گزارش ها، رايزنی هايی نيز با دولت کشورهای اتريش، استراليا، کانادا، آلمان، اتيوپی، فرانسه، هند، ‏اندونزی، کره، ليتوانی، نيوزيلند و پرتغال برای گفت و گو با مقام های جمهوری اسلامی ايران و درخواست ‏ازآنان برای آزادی فعالان کارگر زندانی و نيز آزادی فعاليت سنديکايی در ايران انجام گرفت.‏
بيانيه وزارت خارجه بريتانيا
در نتيجه اين رايزنی ها، کيم هاولز، مدير کل وزارت امور خارجه بريتانيا، خواستار آزادی منصور اسانلو و ساير فعالان کارگر از زندان در ايران شد.
اين مقام وزارت امور خارجه بريتانيا با انتشار بيانيه ای اعلام کرد:«از دولت ايران می خواهيم تا فورا منصور اسانلو وو محمود صالحی را آزاد کند.»
وی با اشاره به اينکه بازداشت اين دو فعال کارگر به دليل فعاليت های مسالمت آميزشان درحمايت از حقوق کارگران ايران انجام شده است، زنداني شدن آنها را نقض آشکار حقوق کارگران برای داشتن آزادی بيان و تشکل يابی دانست.
همچنين استفن اسميت، وزير امور خارجه استراليا، به بازداشت آقای اسانلو اعتراض کرد و بر اجرای قوانين بين المللی و مورد نظر سازمان بين المللی کار، آی ال او، تاکيد ورزيد.
«پيام همبستگی با کارگران ايران»
اتحاديه های کارگری در اين ۴۱ کشور که صدها هزار عضو دارند، در پی فراخوان فدراسيون جهانی کارگران حمل و نقل، خواستار آزادی منصور اسانلو و محمود صالحی، فعال کارگر در استان کردستان، شدند
فدراسيون جهانی کارگران حمل و نقل، کنفدراسيون بين المللی اتحاديه های آزاد کارگری و سازمان عفو بين الملل با انتشار بيانيه مشترکی همبستگی خود را با کارگران ايران اعلام کردند.
اين بيانيه به مناسبت روز ششم مارس، روز همبستگی جهانی با کارگران ايران منتشر شد.
اين سه سازمان بين المللی کارگری و حقوق بشری در بيانيه مشترک خود تحت عنوان «پيام همبستگی با کارگران ايران» نوشته اند:« امروز، در سراسر جهان، هزاران کارگر و شهروند، با صدای رسا خواستار آزادی سريع و بی قيد شرط منصور اسانلو و محمود صالحی و همچنين به رسميت شناخته شدن حقوق کارگران هستند.»
منصور اسانلو، رييس هيات مديره سنديکای کارگران شرکت واحد اتوبوس رانی تهران و حومه، در تير ماه، و محمود صالحی، از اعضای هيات موسس سنديکاهای کارگری در ايران، در فروردين ماه سال جاری بازداشت و به اتهاماتی از قبيل اقدام عليه امنيت ملی به زندان محکوم شده اند.
اين دو فعال کارگر زندانی در وضعيت جسمانی بدی به سر می برند و تلاش خانواده ها و وکلای مدافع آنها برای آزادی شان جهت مداوا تاکنون بی نتيجه بوده است.
در بيانيه فدراسيون جهانی کارگران حمل و نقل، کنفدراسيون بين المللی اتحاديه های آزاد کارگری و سازمان عفو بين الملل با اشاره به برنامه های متعدد اتحاديه های کارگری در ۴۱ کشور از پنج قاره از احکام زندان فعالان کارگر ابراز تاسف شده و آمده است که «اين فعالان کارگری تهديدی عليه امنيت ملی به شمار نمی روند.»
اين سازمان های کارگری و حقوق بشری اعلام کرده اند که تظاهرات و اعتراضات ششم مارس، پايان کار نخواهد بود و مبارزه برای آزادی منصور اسانلو و محمود صالحی و به رسميت شناخته شدن حقوق کارگران برای تشکيل اتحاديه های مستقل کارگری ادامه خواهد يافت.
مقام های جمهوری اسلامی ايران تاکنون از اجرای مقاوله نامه های بين المللی که از جمله، آزادی تشکل يابی و ‏فعاليت مستقل سنديکايی را برای کارگران به رسميت می شناسد، ‌خودداری کرده اند.
سازمان عفو بين الملل نيز با انتشار اطلاعيه جداگانه ای در خصوص منصور اسانلو و محمود صالحی نوشت: « اين دو فعال کارگر به دليل فعاليت هايشان برای تشکيل اتحاديه های مستقل کارگری از سوی کارگران زندانی شده اند.»
اين سازمان حقوق بشری در اطلاعيه خود گفت که همراه با فدراسيون جهانی کارگران حمل و نقل و کنفدراسيون بين المللی اتحاديه های آزاد کارگری نگران رفتار خشونت بار عليه فعالان کارگری در ايران هستند و در عين حال از بدرفتاری و يا بازداشت همکاران آقايان اسانلو و صالحی انتقاد کرد.
بر اساس اين بيانيه، آزادی منصور اسانلو و محمود صالحی به تشکيل اتحاديه های مستقل کارگری کمک خواهد کرد. سازمان عفو بين الملل همچنين ابراز اميدواری کرد که انتخابات مجلس شورای اسلامی در ايران بتواند به تجديدنظر در قانون کار و ارتقاء آن در سطح معيارهای مورد نظر سازمان بين المللی کار، آی ال او، منجر شود.