رفتی و رفتن تو آتش نهاد بردل

مرضیه عزیز درقلب همه ایرانی ها تا ابد خواهی ماند مرضیه عزیز متاسفم که هموطنانم درداخل ایران نمی توانند ترا درآخرین دیدار تا گورستان همراهمی کنند . نمی توانند شاخه گلی ر ا به رسم سپاسگزاری برگور تو بگذارند و نمیتوانند ترا که گلخانه ای خوشبو و پرطراوت از تاریخ فرهنگ و هنرشان بودی آنگونه که درخور توست تقدیر کنند. متاسفم که تو نیز چون هزاران هزار هنرمند والا و ارزشمند که تن به زیستن و پذیرفتن زشتی ها و پلشتی ها ی حاکمان برایران راندادند درسرزمینی که میهن محبوب تو نیست چهره درخاک کشیدی . متاسفم که دیگر هربار که ترانه های تورا گوش میکنم بیاد می آورم که تو نیستی ودرآخرین ترانه ات ماندگار گشته ای. متاسفم ای بانوی هزارترانه که درگذشتی و دیگر برلبانت ترانه ای زمینی جاری نخواهد شد . اما صدای تو چون شعله های سرخ آفتاب برشاخه های همه درختان باغ های میهن چون سینه سرخ ها خواهد خواند و خواهد خواند تا به ابد . گور تو بیشک لوحی از تاریخ وطن خواهد شد وبوسه گاه دوستداران فرهنگ و زیبایی و موسیقی .ونمادی از آنچه که ایرانیان به آن افتخار میکنند یعنی تاریخی سرشار از لطافت و زیبایی و انسانیت. .