به مناسبت روز بینالمللی اعتراض به کاربرد خشونت علیه زنان، نهادها و جمعیتهای مدنی همگان را به حمایت از زنان و دختران دعوت میکنند. در کشورهای بسیاری زنان همچنان دستخوش ستم و خشونت هستند. ایران یکی از بدترین نمونههاست.
روز ۲۵ نوامبر (۴ آذر) از سوی سازمان ملل متحد به عنوان روز مقابله با خشونت علیه زنان تعیین شده است. بدین مناسبت چندین سازمان بینالمللی جهانیان را به مقابله با فشارهای خشونتبار علیه زنان فرا خواندند.
سازمان امداد Care در بیانیهای توجه افکار عمومی را به فشارهای هولناکی توجه کرده است که در بوسنی - هرزگوین بر زنان وارد میآید. به گفته این نهاد مدنی، در قرن بیست و یکم و در مرکز اروپا فجایعی باورنکردنی روی میدهد: دلالان انسان، دختران جوان را از کشورهای همسایه مانند صربستان و کرواسی میربایند و با خود به بوسنی میبرند و آنها را در شرایطی وحشیانه به تن فروشی وادار میکنند.
چندین سازمان بینالمللی وضعیت زنان را در ایران «فاجعهبار» توصیف کردهاند. در ایران زنان تنها قربانی فشارهای غیرقانونی نیستند. واقعیت تلخ این است که قوانین جمهوری اسلامی، که بر پایه شریعت استوار است، تبعیض بر زنان را توجیه میکند و مقامات این حکومت به برابری حقوقی زنان با مردان اعتقاد ندارند. در ایران نه تنها زنان به خاطر جرمهای "ناموسی" به مجازاتهای شدید مانند مرگ محکوم میشوند، بلکه این امر با شیوههایی بیرحمانه مانند سنگسار اعمال میشود.
زنان، همچنان قربانی تجاوز
در برخی از مناطق مانند برمه یا دارفور (جنوب سودان) نظامیان تجاوز به زنان را به سادگی به عنوان یک حربه جنگی به کار میبرند. دختران و زنان جوان در برابر این تعرض وحشیانه و غیرانسانی هیچ افزاری برای دفاع از خود ندارند. جامعه جهانی باید شدیدترین مجازاتها را برای این عمل شنیع در نظر بگیرد.
در دارفور تجاوز جنسی، شیوهای رایج برای تحقیر زنان قوم "مغلوب" است. در برمه نیز سربازان رژیم نظامی در سرکوب اقلیتهای قومی از تجاوز جنسی به زنان استفاده میکنند.
سازمانهای مدافع حقوق زنان از مواردی هولناک در کنگو گزارش دادهاند. در این کشور آفریقایی زنان در هر سن و سالی، از سه تا هفتاد سالگی در معرض تجاوز جنسی قرار دارند. در کنگو سازمانهای امداد بینالمللی به بیش از ۴۹ هزار نفر از زنان و دختران خدمات پرستاری و درمانی عرضه کردهاند.
روز ۲۵ نوامبر (۴ آذر) از سوی سازمان ملل متحد به عنوان روز مقابله با خشونت علیه زنان تعیین شده است. بدین مناسبت چندین سازمان بینالمللی جهانیان را به مقابله با فشارهای خشونتبار علیه زنان فرا خواندند.
سازمان امداد Care در بیانیهای توجه افکار عمومی را به فشارهای هولناکی توجه کرده است که در بوسنی - هرزگوین بر زنان وارد میآید. به گفته این نهاد مدنی، در قرن بیست و یکم و در مرکز اروپا فجایعی باورنکردنی روی میدهد: دلالان انسان، دختران جوان را از کشورهای همسایه مانند صربستان و کرواسی میربایند و با خود به بوسنی میبرند و آنها را در شرایطی وحشیانه به تن فروشی وادار میکنند.
چندین سازمان بینالمللی وضعیت زنان را در ایران «فاجعهبار» توصیف کردهاند. در ایران زنان تنها قربانی فشارهای غیرقانونی نیستند. واقعیت تلخ این است که قوانین جمهوری اسلامی، که بر پایه شریعت استوار است، تبعیض بر زنان را توجیه میکند و مقامات این حکومت به برابری حقوقی زنان با مردان اعتقاد ندارند. در ایران نه تنها زنان به خاطر جرمهای "ناموسی" به مجازاتهای شدید مانند مرگ محکوم میشوند، بلکه این امر با شیوههایی بیرحمانه مانند سنگسار اعمال میشود.
زنان، همچنان قربانی تجاوز
در برخی از مناطق مانند برمه یا دارفور (جنوب سودان) نظامیان تجاوز به زنان را به سادگی به عنوان یک حربه جنگی به کار میبرند. دختران و زنان جوان در برابر این تعرض وحشیانه و غیرانسانی هیچ افزاری برای دفاع از خود ندارند. جامعه جهانی باید شدیدترین مجازاتها را برای این عمل شنیع در نظر بگیرد.
در دارفور تجاوز جنسی، شیوهای رایج برای تحقیر زنان قوم "مغلوب" است. در برمه نیز سربازان رژیم نظامی در سرکوب اقلیتهای قومی از تجاوز جنسی به زنان استفاده میکنند.
سازمانهای مدافع حقوق زنان از مواردی هولناک در کنگو گزارش دادهاند. در این کشور آفریقایی زنان در هر سن و سالی، از سه تا هفتاد سالگی در معرض تجاوز جنسی قرار دارند. در کنگو سازمانهای امداد بینالمللی به بیش از ۴۹ هزار نفر از زنان و دختران خدمات پرستاری و درمانی عرضه کردهاند.
No comments:
Post a Comment