بيانيه ي کانون نويسندگان ايران به مناسبتِ نهمين سالگرد قتل محمد مختاري و محمدجعفر پوينده

بيانيه ي کانون نويسندگان ايران به مناسبتِ نهمين سالگرد قتل محمد مختاري و محمدجعفر پوينده

آزادي آي!

قوس نشاط آدمي اکنون

در اين سرزمين

چندان فرو نشسته و خاموش است

کز شش‌هزار خاطره

انگار خاکستر مي‌پاشند

بر چشم آب

ياران، هم‌گامان، زنان و مردانِ آزاده!در خزانِ نُه سال پيش، در پي قتل فجيعِ پروانه و داريوش فروهر، دو تن از ياران دلير و آزاده‌ي ما، محمد مختاري و محمدجعفر پوينده، به جرمِ نوشتن، سرودن و کوشيدن در راه آزادي بيان و قلم و انديشه، به دست شب‌پرستانِ سياه انديشي به قتل رسيدند که مردم را خاموش، روشنفکران را زبان‌بسته و قلم‌ها را شکسته مي خواهند.از آن پس، حاکميت آن چه در توان داشت به کار بست تا به لطائف‌الحيل، بر ژرفاي اين جنايتِ ضدِ بشري و ده‌ها جنايتِ مشابه سرپوش بگذارد و آمران و عاملانِ اين تبهکاري‌ها را از تيررسِ خشم مردم دور نگه‌دارد. ولي هنگامي که رازِ نهان آشکار شد و ديگر چاره‌يي جز پذيرشِ جنايت نديدند، کوشيدند با عَلَم کردنِ دادگاهي در بسته، در تاريکي و خاموشي، بدونِ حضورِ خانواده‌ها و وکيلانِ جان باختگان، سر و ته پرونده را هم بياورند و ناصر زرافشان، وکيلِ قربانيان و عضوِ کانون نويسندگان ايران را روانه‌ي زندان کنند.کانون نويسندگان ايران در نهمين سالگرد جان باختنِ محمد مختاري و محمدجعفر پوينده اعلام مي کند که با آرمان‌هاي آزادي خواهانه‌ي يارانِ از دست رفته‌ي خود بر سرِ همان پيمان است که بود، بر خواستِ آزادي بيان و قلم و انديشه بي هيچ حصر و استثنا براي همگان، هم چنان استوار است و تا روشن شدنِ کامل محتواي پرونده‌ها و محاکمه و مجازات آمران و عاملانِ اين جنايت‌هاي هولناک، دمي از پا نمي‌نشيند.ديدگان نخفته در گورِ ياران عزيز ما چشم به راه روزِ دادرسي است.کانون نويسندگان ايرانآذر ۱۳۸٦