اعتصاب هزاران کارگر در هفت تپه

اعتصاب هزاران کارگر در هفت تپه

بهروز کارونی

نیشکر هفت تپه دولتی است و تاکنون هم دولت نه تنها کمکی به آن نکرده است، بلکه با چشم بر هم گذاشتن بر روی فعاليت مافيای شکر که از خود مسئولان کشور تشکيل شده است و همچنين تعرفه پايين برای واردات شکر، باعث بروز بحران برای کارخانه هايی مانند شرکت نيشکر هفت تپه شده است، تا جايی که حتی امکان پرداخت حقوق و مزايای کارگران خود را ندارند

هزاران تن از کارگران شرکت نيشکر هفت تپه، در استان خوزستان، روز سه شنبه ۲۰ فروردين، دست به اعتصاب زدند.
کارگران اعتصابی خواستار پرداخت دستمزد اسفند و پاداش های سال گذشته از سوی مديريت شرکت نيشکر هفت تپه شده اند.
آنها همچنين از مديريت شرکت خواسته اند که رستوران شرکت را که از يک سال قبل تعطيل شده بود، بازگشايی کند. کارگران اعتصابی اشاره می کنند که بر اساس قانون کار، کارفرما بايد يک وعده غذايی در روز را به کارگران بدهد.
هزاران کارگر اين شرکت در دو سال گذشته، بارها اقدام به اعتصاب کرده اند تا حقوق معوقه شان را دريافت کنند.
کوروش، يکی از کارگران اعتصابی، در گفت و گو با راديو فردا، شمار کارگران اعتصابی دو شيفت کاری را بين ۳۰۰۰ تا ۳۵۰۰ نفر برآورد کرد و گفت:«وعده هايی که کارفرما در جريان اعتصاب قبلی کارگران در اسفند سال گذشته به کارگران داده بود، انجام نشدند.»
«نیشکر هفت تپه دولتی است و تاکنون هم دولت نه تنها کمکی به آن نکرده است، بلکه با چشم بر هم گذاشتن بر روی فعاليت مافيای شکر که از خود مسئولان کشور تشکيل شده است و همچنين تعرفه پايين برای واردات شکر، باعث بروز بحران برای کارخانه هايی مانند شرکت نيشکر هفت تپه شده است، تا جايی که حتی امکان پرداخت حقوق و مزايای کارگران خود را ندارند.»
یکی از کارگران نیشکر هفت تپه
وی يکی از دلايل اين موضوع نداشتن بودجه در شرکت نيشکر هفت تپه دانست و افزود:«شرکت دولتی است و تاکنون هم دولت نه تنها کمکی به آن نکرده است، بلکه با چشم بر هم گذاشتن بر روی فعاليت مافيای شکر که از خود مسئولان کشور تشکيل شده است و همچنين تعرفه پايين برای واردات شکر، باعث بروز بحران برای کارخانه هايی مانند شرکت نيشکر هفت تپه شده است، تا جايی که حتی امکان پرداخت حقوق و مزايای کارگران خود را ندارند.»
کارگران اعتصابی شرکت نيشکر هفت تپه دراعتصاب های قبلی خود، که شمار آنها به ۱۲ مورد در حدود دو سال گذشته می رسد، خواستار مبارزه با مافيای شکر درايران از سوی دولت شده اند، زيرا به گفته آنان، اين موضوع باعث رکود و ورشکستگی کارخانه های توليد شکر در ايران شده است.
کوروش در اين ارتباط اشاره کرد که مافيای شکر اين کالا را برای مثال، کيلويی ۲۰۰ تومان وارد می کند، در حالی که توليد يک کيلوگرم شکر برای کارخانه های ايرانی، بين ۴۰۰ تا ۵۰۰ تومان تمام می شود و کارخانه ها موظف هستند که شکر توليدی خود را کيلوگرمی ۳۶۰ تومان بفروشند که برپايه قيمت سال ۱۳۸۳ است.
در همين ارتباط، عباسعلی زالی، وزير پيشين کشاورزی و رييس سابق مرکز آمار ايران، روز ۱۵ اسفند با انتقاد از سياست های دولت محمود احمدی نژاد در زمينه واردات، به روزنامه اعتماد گفت:«واردات بی رويه شکر، ۳۲ کارخانه قند و هفت کارخانه نيشکر را از چرخه توليد خارج کرده است.»
برخوردهای امنيتی – قضايی با کارگران
اعتصاب جديد کارگران شرکت نيشکر هفت تپه در سال ۱۳۸۷، در شرايطی انجام شده است، که برخی از سايت های ايرانی پيش از اين نوشته بودند که اعتراض های اين کارگران، جنبه سياسی و امنيتی يافته است.
در اين خصوص، در جريان اعتصاب های گذشته کارگران شرکت نيشکر هفت تپه که در اکثر موارد، تمامی ۵۰۰۰ کارگر آن را در بر گرفته است، برخوردهای امنيتی – قضايی گسترده ای با نمايندگان و فعالان کارگر انجام شده است. از جمله، فريدون نيکوفر، جليل احمدی، علی نجاتی، نجات دهلی و محمد حيدری، قربانعلی رمضان پور و محمد حيدری مهر به همراه ابوالفضل عابدينی، خبرنگاری که اعتصاب های کارگران را تحت پوشش خبری قرار داده بود، چند ماه پيش بازداشت شدند و پس از سپردن وثيقه، درانتظار حکم دادگاه انقلاب جمهوری اسلامی هستند.
اما کوروش، کارگر اعتصابی شرکت نيشکر هفت تپه، گفت: « چگونه می توان موضوع کارگری را که سه ماه حقوق نگرفته است، به کارگری که سفره اش در سال شکوفايی و نوآوری، خالی است، امنيتی بدانند و سياسی اش کنند و او را وابسته به اين گروه و يا آن گروه معرفی کنند؟»
به گفته وی، تنها موضوع سياسی در اين ارتباط وجود دارد، آن است که برای سرکوبی مردم و فقيرتر و بدبخت تر کردن کارگران، به آنان انگ سياسی بچسبانند تا بتوانند جلوی حرکت کارگران را بگيرند و مجبورشان کنند که از حق و حقوق خودشان بگذرند.»