بیانیه حمایت از زنان ایران

به مناسبت گرامیداشت سالروز تجمع اعتراضی در۲۲ خرداد ماه ۱۳۸۵

ما نمایندگان سازمانهای بین المللی حقوق بشر و حقوق زن با امضاء این بیانیه در تاریخ 22 خرداد ماه 1387، همبستگی خود را با زنان ایران اعلام می کنیم. روز 22 خرداد ماه از طرف فعالان حقوق زن در ایران بعنوان روز ملی همبستگی در اعتراض به قوانین تبعیض آمیز علیه زنان معرفی شده است.

سه سال پیش در چنین روزی، فعالان حقوق زن تجمع اعتراضی بی سابقه ای را در مقابل دانشگاه تهران سازماندهی کردند و در آن خواستار بازنگری قوانین تبعیض آمیز علیه زنان شدند. آنها متعهد شدند که به فعالیتهای خود تا تامین خواسته هایشان از طرف مقامات ایرانی ادامه دهند. در 22 خرداد ماه 1385، فعالان حقوق زن در ایران دوباره به خیابانها آمدند و تجمع اعتراضی مشابهی را در میدان هفت تیر در تهران با همان اهداف و خواسته ها برگزار کردند. این تجمع با خشونت تمام در هم شکسته شد و بیش از 70 نفر دستگیر شدند. این اولین سرکوب عمده علیه فعالیتهای مسالمت آمیز زنان در ایران بود.

از آن زمان تاکنون، تعداد بسیار زیادی از فعالان حقوق زن در ایران به دادگاهها احضار شده اند، آنها را متهم ودستگیرکرده و بخاطر فعالیتهای مسالمت آمیز و تقاضای برابری محکومشان کرده اند. فعالان حقوق زن، سال گذشته این روز همبستگی را بخاطر فشارهای امنیتی در خانه های خودشان گرامی داشتند. اما آنگونه که از تداوم احضار به دادگاه ها و محاکمات فعالان کمپین یک میلیون امضا مشخص شد، برگزاری جلسات فعالان در خانه های شخصی خود شان هم برای نیروهای امنیتی قابل تحمل نیست.

بنا براین در چنین روزی، ما با امضاء این بیانیه و ابراز همبستگی خود با فعالان حقوق زن در ایران، این پیام را هم به فعالان حقوق زن و هم دولت ایران می فرستیم که جامعه بین المللی، دیده بان حقوق زنان در ایران است. ما از نزدیک، ناظر مبارزات آنها هستیم و خلاقیت، پایداری و عزم آنها را در چنین شرایط دشواری تحسین می کنیم.

ما از دولت ایران میخواهیم که آزار و اذیت مدافعان حقوق برابر را متوقف کند، همه اتهامات وارده علیه فعالانی که حقوق بشر زنان را بطور مسالمت آمیز ترویج می کنند بویژه فعالان کمپین یک میلیون امضاء، را لغو کند، به فعالان حقوق زن برای استفاده از ابزار مدنی در بیان نگرانی هایشان از قوانین تبعیض آمیز در ایران و افزایش آگاهی عمومی در این زمینه اجازه فعالیت بدهد.

در نهایت، ما به مسئولین در ایران توصیه می کنیم که برای تطبیق قوانین حاکم بر حیات زنان با معیارهای بین المللی حقوق بشر و در راستای تعهدات بین المللی ایران، گامهای مشخصی بردارند. همچنین آنها را ترغیب می کنیم که این موضوع را درک کنند که قوانین موجود بسیار عقب تر از واقعیتهای زندگی زنان در ایران است که موفقیتهای اجتماعی بسیار چشمگیری بدست آورده اند.

و در پایان ما از دولت ایران می خواهیم که بگذارد تا زنان مراسم گرامیداشت این روز همبستگی را بدون هیچ محدودیتی برگزار کنند.

امضا توسط:


1. آکشن ناو، کنیا
2. کانون حقوق بشر وتوسعه آسیا، تایلند
3. انجمن زنان برای توسعه، آیدوس، ایتالیا
4. هدف حقوق بشر، هلند
5. انجمن همکاری زنان آمارگی، استانبول
6. عفو بین الملل
7. انجمن حقوق زنان در توسعه
8. باوباب برای حقوق زنان، نیجریه
9. کمپین برای صلح و دموکراسی، نیویورک
10. دیکونیا، کلمبیا
11. انجمن آموزشی ما لوپوسکا، لهستان
12. کارزار فمنیستهای آنکارا، ترکیه
13. میدان حقوق بشر، حیدرآباد، هندوستان
14. کانون توانمندی زنان، آفریقای جنوبی
15. وایوو قدرت زنان، کلمبیا
16. بنیاد همبستگی زنان، ترکیه
17. فرانت لاین
18. حقوق بشر نخست
19. گروه حقوق بشر، کلمبیا
20. دیده بان حقوق بشر
21. انجمن بین المللی کشیشان زن
22. کمپین بین المللی حقوق بشر در ایران
23. انجمن دوستان برای صلح جهانی، سریلانکا
24. انجمن زنان کادیگر، ترکیه
25. کمیسیون ملی ضد خشونت بر علیه زنان، ایندونیزیا
26. مولابی،کلمبیا
27. انجمن کائوس جی ال، ترکیه
28. مردم برای دگرگونی جهان، قرقزستان
29. بنیاد حقوق بشر سوئد
30. کمپین جهانی برای توقف کشتار و سنگسار زنان
31. برنامه نظارت برای محافظت از مدافعین حقوق بشر، سازمان جهانی ضد شکنجه و فدراسیون بین المللی انجمن های حقوق بشر
32. سازمان ملتها و مردم بینماینده
33. زنان ضد جنگ، آمریکا
34. راه نو-زنان برای حقوق زنان، ترکیه
35. مشارکت یادگیری زنان
36. زنان که با قوانین اسلامی زندگی می کنند
37. مرکز کاردانی زنان، سریلانکا
38. وارک، نپال